- This topic has 31 replies, 2 voices, and was last updated 2 years ago by
.
-
Posts
-
-
Παράξενος τίτλος… U-48, ex U-45, ex U-47…
Βασικά πρόκειται για την τρίτη, (και τελευταία) μορφή ενός παλιού μοντέλου μου που πρωτοφτιάχτηκε πριν από 30 χρόνια και από τότε δέχτηκε 2 reset…
Αλλά ας το πιάσουμε το ταξίδι από την αρχή…
Το κιτ
Πρόκειται για το παλιό κιτ “U-47 with Interior” της Revell στην 1/125. Αναπαριστά το φημισμένο U-47 του Günther Prien που έμεινε στην ιστορία ως «ο ταύρος του Scapa Flow» μετά την παράτολμη και επιτυχημένη διείσδυσή του στον ναύσταθμο του Βρετανικού στόλου στο Scapa Flow το 1939 και την βύθιση του θωρηκτού Royal Oak.
Το κιτ έρχεται με «πλήρες» εσωτερικό, με μεγάλα κομμάτια από το πλάι του σκάφους και του πυργίσκου να λείπουν για να φαίνεται το εσωτερικό του. Πολλά προβλήματα εφαρμογής, πολλές χαλκομανίες και φιγούρες στην 1/125 συνέθεταν την κατασκευή.
Φωτογραφίες του γνήσιου μοντέλου το 1989…
Με τα χρόνια και με την κατάλληλη βιβλιογραφία, διαπίστωσα πως το εσωτερικό που έδινε η Revell ήταν τελείως λάθος με βασικές ελλείψεις, λάθη κλπ
Αποφάσισα να το «ξηλώσω», να το κόψω για waterline και να σφραγίσω τα πλαϊνά ανοίγματα.
Έτσι κι έγινε… Στο Fornet λοιπόν, ξεβάψιμο και πρώτη απόπειρα για προσομοίωση θάλασσας, η οποία έγινε πάνω σε κομμάτι φελιζόλ, βάψιμο με διάφορους τόνους μπλε και πρασίνου και για την απομίμηση του υγρού στοιχείου έβαλα σιλικόνη.
Αλλαγή ονόματος σε U-45, το πρώτο της σειράς Type VII B, διότι εν τω μεταξύ είχα ξαναγοράσει το κιτ με σκοπό να γίνει σωστό με την χρησιμοποίηση των κομματιών και των δύο.
Μετά το πρώτο reset στις αρχές του 2000…
Με τα χρόνια και όποτε το κοιτούσα, δεν μου άρεσε η θάλασσα, οπότε μια μέρα το «ξήλωσα» και το ξέβαψα ξανά…
Έτσι έμεινε για χρόνια, ώσπου αποφάσισα να του δώσω μιά ακόμη – και τελευταία – ευκαιρία.
Αυτήν την φορά αποφάσισα να κάνω το U-48 όπως ήταν στις αρχές του πολέμου, τέλος του 1939. Το U-48 είναι το υποβρύχιο με τις περισσότερες βυθίσεις πλοίων στον Β’ ΠΠ καθώς με αυτό υπηρέτησαν μερικοί από τους καλύτερους κυβερνήτες υποβρυχίων του Β’ ΠΠ. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι βύθισε 55 πλοία συνολικού εκτοπίσματος 321000 τόνων σε 12 περιπολίες σε διάστημα μόλις 22 μηνών, από την αρχή του πολέμου μέχρι στις 22 Ιουνίου 1941, οπότε και τέθηκε σε εφεδρεία ως εκπαιδευτικό σκάφος μέχρι το 1943, οπότε και αποφασίστηκε ότι ούτε για αυτόν τον ρόλο ήταν πλέον χρήσιμο και με ελάχιστο πλήρωμα παρέμεινε δεμένο στο λιμάνι μέχρι στις 3 Μαΐου 1945, οπότε και το πλήρωμά του το αυτοβύθισε στον κόλπο του Lübeck στο Neustadt, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα…
Η συναρμολόγηση δεν παρουσίασε προβλήματα και έτσι προχώρησα σε μερικές βελτιώσεις.
Κατ’ αρχήν στον πυργίσκο πρόσθεσα όλα τα κάγκελα, τις χειρολαβές, τον ιστό της σημαίας και τα πλαϊνά σκαλοπάτια από λεπτό σύρμα, έξυσα τα 2 σωσίβια εκατέρωθεν του πύργου και έβαλα μόνο τις βάσεις τους καθώς εν πλω τα αφαιρούσαν. Στο μέσα μέρος του πύργου πρόσθεσα από πλαστικό την θήκη απ’ όπου μπαινόβγαινε η αντένα RT, (Radio Direction Finder = αντένα εύρεσης κατεύθυνσης ραδιοκυμάτων) και την αντένα από σύρμα, με τις χαρακτηριστικές γκρι ζώνες των πρώιμων αυτών κεραιών.
Επίσης, στο μπροστά μέρος έγινε η μικρή ανοιχτή γέφυρα με τα βασικά όργανα ναυσιπλοΐας, όπως πυξίδα, τηλέγραφος μηχανής και ο σωλήνας ηχητικής επικοινωνίας.
Προχωρώντας προς τα πίσω, πάντα στο μέσα μέρος του πύργου, αντικατέστησα τον σωλήνα απ’ όπου βγαίνει το περισκόπιο επίθεσης με πλαστικό σωληνάκι στην σωστή διατομή, «έφαγα» περιμετρικά την κύρια θυρίδα εισόδου/εξόδου του πύργου για να έρθει στην σωστή διάσταση και ακριβώς από πίσω έφτιαξα την βάση της συσκευής στόχευσης στόχου από την επιφάνεια, (UZO = U-boot Ziel Optik), με τον μηχανισμό συγκράτησης της θυρίδας και 2 χειρολαβές. Ακριβώς από πίσω έφτιαξα ξανά από το μηδέν την βάση του περισκοπίου παρατήρησης με 2 χειρολαβές και 2 περιμετρικά κάγκελα, ένα κάτω για τα πόδια της βάρδιας για να ανεβαίνουν λίγο πιο ψηλά και ένα πιο πάνω για να πιάνονται. Στο δάπεδο έγιναν τα χωρίσματα του ξύλινου καταστρώματος, ενώ στα πίσω κάγκελα πρόσθεσα τα μικρά καθισματάκια από πραγματικό ξύλο, όπως και στα πλαϊνά της θήκης της αντένας RT. Στα πλαϊνά του πύργου από την έξω πλευρά χάραξα διάφορες θυρίδες στις οποίες πρόσθεσα από ΖΤΠ, (= ζεσταμένο και τεντωμένο πλαστικό), μεντεσέδες και χειρολαβές, τις οπές εισροής/απορροής υδάτων κάτω από το πίσω κατάστρωμα του πύργου και την βάση με τον μονωτήρα της κεραίας του ασυρμάτου.
Στο κατάστρωμα, αντικατέστησα όλες τις βάσεις των κεραιών HF, (ήταν τα καλώδια που βλέπουμε να εντείνονται από την πρύμνη προς τον πύργο για λήψη σημάτων και από τον πύργο προς την πλώρη για αναμετάδοση), με σύρμα, ενώ στα καλώδια πρόσθεσα τους μονωτές με κόλλα στιγμής που άφησα να «σβολιάσει» και τους έβαψα με off-white της Vallejo και wash με green vehicle grime της AK. Τα καλώδια είναι κερωμένη μαύρη κλωστή περασμένη με μεταλλικό pigment.
Λόγω απώλειας του αντιαεροπορικού των 20mm που στα πρώιμα υποβρύχια βρισκόταν πίσω από τον πυργίσκο, επί του καταστρώματος, έφτιαξα την κάνη από σύρμα, τον κορμό του όπλου από στόκο και το «έντυσα» με …white tack με ένα «σχοινί» για απομίμηση μουσαμά, βαμμένο με Olive drab και ξανοίγματα με light green.
Τέλος, αντικατέστησα τις 2 βάσεις του πριονιού υποβρυχίων διχτυών στην πλώρη με συρμάτινα.Το βασικό βάψιμο έγινε με ακρυλικά χρώματα της LifeColor και το σετ German WWII Kriegsmarine Set 2 – Ubootwaffe. Για το κάτω μέρος των πλαϊνών του σκάφους και τις δεξαμενές καυσίμου, χρησιμοποίησα το UA-607 DKM 23 Schiffsbodenfarbe III Grau, το οποίο ήταν αντιοξειδωτικό χρώμα και κατ’ εμέ αποτυπώνει πάρα πολύ καλά το πραγματικό. Για το πάνω μέρος των πλαϊνών, καθώς και τον πυργίσκο, χρησιμοποίησα το UA-602 Dunkelgrau DKM 51 από το αντίστοιχο πρώτο σετ της σειράς και για το κατάστρωμα το UA-610 Dunkelgrau 52 από το δεύτερο σετ. Και αυτό ήταν ειδικό χρώμα για την διατήρηση του ξύλου στο κατάστρωμα, το οποίο όμως ξεθώριαζε αρκετά γρήγορα.
Για τα φώτα ναυσιπλοΐας χρησιμοποίησα Humbrol 2 Emerald Gloss για το δεξιό και ένα κόκκινο της Italeri για το αριστερό. Το πρυμναίο φώς έγινε με λευκό της Italeri.
Τέλος, εκτύπωσα το έμβλημα του U-48 το οποίο και τοποθέτησα με την βοήθεια του set της microscale.
Αφού ψεκάστηκε όλο με semi gloss ακρυλικό βερνίκι της Italeri, ξεκίνησε η παλαίωση του μοντέλου. Έγινε διακριτικό chipping σε διαλεχτά σημεία, έβαψα καθαρό μέταλλο με περίγραμμα από το μίνιο από κάτω και εν συνεχεία άρχισα να «παίζω» με διάφορες αποχρώσεις γκρίζους τόνους και σκουριάς από την ΑΚ, Vallejo, Italeri και διάφορες σκόνες της Tamiya.
Στο τέλος όλα σφραγίστηκαν με ακρυλικό βερνίκι matt της Model Master.Θάλαττα – Θάλαττα!!!
Φυσικά δεν εννοώ την Κάθοδο των Μυρίων από το κλασσικό έργο «Κύρου Ανάβασις» του Ξενοφώντα, αλλά την απομίμηση θάλασσας που έκανα για να δεχθεί το U-48!
Έχουμε και λέμε λοιπόν…
Ώρες μελέτης, άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο στο youtube, περιοδικά κλπ κλπ κλπ
Τελικώς κατέληξα σε μια τεχνική του Chris Flodberg όπως περιγράφεται στο τεύχος Απριλίου 2016 του Fine Scale Modeler.
Επιγραμματικά λοιπόν πήρα ένα κομμάτι πράσινο φελιζόλ, στο οποίο χάραξα το σχήμα του υποβρυχίου, ΧΩΡΙΣ όμως να αφαιρέσω το κομμάτι για να γίνει το σχήμα των κυμάτων με ταχυτροχό και το κατάλληλο εργαλείο.
Αφού αφαίρεσα το κομμένο σχήμα του υποβρυχίου, πέρασα όλη την επιφάνεια με γυαλιστερό ακρυλικό μέσο καλλιτεχνίας σε γέλη, (acrylic gloss medium gel), χαρτί κουζίνας και ξανά η ίδια γέλη από πάνω. Αφού στέγνωσε για 24 ώρες, πέρασμα τουλάχιστον 2 χέρια και πινέλο, με 24 ώρες χρόνο στεγνώματος ανάμεσα στα χέρια, με ακρυλικό Gesso, (σαν στόκος σε γέλη). Μόλις στέγνωσε καλά, το έτριψα με γυαλόχαρτο, ξεκινώντας από 220 βαθμούς και φτάνοντας στους 500.
Με πινέλο έκανα πινελιές στα «βαθύτερα» σημεία των κυμάτων με ακρυλικό μαύρο ζωγραφικής και κατόπιν έβαψα όλη την επιφάνεια με ένα μίγμα από 80% Phthalo Blue, 10% μαύρο και 10% λευκό.
Με ένα μίγμα από Humbrol 48/33/34 ψέκασα τα πρώτα ξανοίγματα εκεί που θα έμπαινε η πλώρη, περιμετρικά της οπής που θα έμπαινε το υποβρύχιο, στην πρύμνη για τα απόνερα και τον κυματισμό που «φεύγει» από το σκάφος αριστερά και δεξιά.
Ακολούθησαν αλλεπάλληλα χέρια με ακρυλικό βερνίκι Gloss σε σπρέι για να «σφραγίσουν» όλα και να δοθεί η αίσθηση του υγρού στοιχείου αλλά και του βάθους.
Με την βοήθεια ακρυλικού βερνικιού λαδιού της Royal Talens και βαμβάκι, άρχισα να κάνω τους κυματισμούς στην επιφάνεια της θάλασσας και μόλις τοποθετήθηκε και κολλήθηκε στην θέση του το υποβρύχιο, έγιναν οι κυματισμού στην πλώρη, περιμετρικά του σκάφους και στην πρύμνη.
Με λευκό ακρυλικό wash της Flory models τόνισα λίγο παραπάνω μερικά σημεία στα κύματα και στα απόνερα, ενώ με ένα μίγμα από Humbrol 47/48/33/34 και στεγνό πινέλο έκανα τις κορυφές των κυμάτων. Όλα περάστηκαν ξανά με το ακρυλικό gloss σπρέι και τέλος πρόσθεσα αφρούς και «τρεχούμενο» νερό στις οπές απορροής του σκάφους και «splashes» στον πύργο. Αυτά έγιναν με κόλλα …UHU allplast και μια άλλη κόλλα ειδική για πλαστικούς σωλήνες. Αφού άπλωσα τις κόλλες σε ένα γυάλινο σουβέρ, άρχισα να τις «τραβάω» προς τα πάνω με το δάχτυλο και κατόπιν αναποδογύρισα το γυάλινο σουβέρ και το άφησα ανάποδα, στηριγμένο στις 4 άκρες του για να μην ακουμπάνε οι κόλλες, για 24 ώρες.
Η κόλα στεγνώνει διαφανής και παίρνει διάφορα ενδιαφέροντα σχήματα, τα οποία μπορούμε να διαμορφώσουμε όπως θέλουμε.Αφού την αφαίρεσα από την γυάλινη επιφάνεια, άρχισα να την κολλάω με κόλλα στιγμής σε gel σε διάφορα σημεία επί του σκάφους, του καταστρώματος, του πύργου και στα ανοίγματα των οπών απορροής υδάτων. Όλα περάστηκαν με ένα ελαφρύ wash με αραιωμένο λευκό και σε μερικά σημεία στεγνό πινέλο ξανά με λευκό.
Τέλος ένα πέρασμα με πινέλο και ακρυλικό βερνίκι Gloss.
Περιμετρικά της βάσης, ψέκασα το κάτω μέρος με Humbrol 15 Midnight Blue Gloss και στο πάνω μισό με το μίγμα Humbrol 48/33/34.
Όλο το «έργο» κολλήθηκε σε ξύλινη βάση, η οποία προηγουμένως είχε ξυθεί και βερνικωθεί κατάλληλα, ενώ τα ταμπελάκια είναι από περισσεύματα ξύλινων κατασκευών της UGears, με το U-48 να έχει γίνει από τα γνωστά DecaDry, (με το γνωστό «ξεπατίκωμα») και γραμματοσειρά Gothic και πέρασμα με ακρυλικό βερνίκι.
Κάπου εδώ, το 30χρονο ταξίδι του συγκεκριμένου κίτ έλαβε τέλος!
Πιστεύω ότι άξιζε τον κόπο, καθώς είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι «εάν μπορείς να το σώσεις, κάντο και μην το πετάς»!!!Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!!!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Οτι και να πω ειναι λίγο φίλε! ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ δουλειά, πανέμορφο αποτέλεσμα, και χίλια μπράβο για το reset, την ωραία ιδέα και τος ιδιοκατασκεύες! Επίσης πληρέστατη, επεξηγηματική και σαφέστατη περιγραφή! Φέρτο να το δούμε αύριο!
-
-
- You must be logged in to reply to this topic.