- This topic has 5 replies, 2 voices, and was last updated 1 year, 10 months ago by
.
-
Posts
-
-
Schwerer Panzerspähwagen (2cm), (SdKfz 234/1), Gerät 95
Το Schwerer Panzerspähwagen (2cm), (SdKfz 234/1), Gerät 95 ή απλά SdKfz 243/1 ήταν το τελευταίο 8τροχο αναγνωριστικό θωρακισμένο όχημα του Γερμανικού Στρατού κατά τον Β’ ΠΠ και παράχθηκε σε 4 εκδόσεις (SdKfz 234/1. 234/2. 234/3 και 234/4).
Το πραγματικό:
Το 234/1, που είναι και το θέμα μας, κατασκευάστηκε από την Büssing-NAG με συνολική παραγωγή τα 200 οχήματα από τον Ιούνιο του 1944 έως τον Ιανουάριο του 1945. Είχε μήκος 5,86 m, πλάτος 2,33 m και ύψος 2,10 m. Ο 12κύλινρος κινητήρας ντίζελ της Tatra ήταν τύπου V, των 14.8 L, απέδιδε 220 hp στις 2250 rpm και ανέπτυσσε ταχύτητα 90 km/h με αυτονομία τα 1000 km με 6 ταχύτητες εμπροσθοπορείας και 6 οπισθοπορείας, καθώς είχε 2 θέσεις οδήγησης, μπροστά και πίσω.
Ο ανοιχτός πύργος, κατασκευασμένος από τις Daimler-Benz AG και F. Schichau, είχε θωράκιση 30 mm υπό γωνία 35 μοιρών στο μέτωπο, 8 mm σε γωνία 35 μοιρών στα πλαϊνά και 8 mm σε γωνία 32 μοιρών στο πίσω μέρος. Είχε οπλισμό ένα πυροβόλο των 20 mm (KwK 38 L/55 ) με αναχορηγία 250 βλήματα σε γεμιστήρες των 10 βλημάτων και ασπίδιο των 10 mm και ένα συζυγές MG-34 ή MG-42 των 7,92 mm με αναχορηγία 2400 βλήματα. Από πάνω καλυπτότανε από πλέγμα ενάντια σε χειροβομβίδες.
Τα οχήματα ήταν εξοπλισμένα με 2 ασυρμάτους, Funksprechgerät “f” και Fu 12 με την χαρακτηριστική αστεροειδή κεραία. Το πλήρωμα αποτελούνταν από 4 άτομα, 2 οδηγοί στα δύο άκρα του οχήματος και 2 στον πύργο.
Περισσότερα θα βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους:
http://www.wwiivehicles.com/germany/armored-cars/sdKfz-234.asp.
http://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Waffen/panzerspahfahrzeuge.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/SdKfz_234
http://en.wikipedia.org/wiki/Schwerer_Panzersp%C3%A4hwagen#Sd.Kfz._234.2F1
http://www.feldgrau.net/forum/viewtopic.php?f=44&t=21678&sid=b17f17ec7dfe88f3d76e0edaa502b78b
To κίτ:
Το μοντέλο είναι το παλιό κίτ της Italeri, ξεπερασμένο πλέον από το πολύ νεώτερο και πληρέστερο με φωτοχαραγμένα κομμάτια της Dragon. Στον αντίποδα, αφήνει πάρα πολύ χώρο για βελτιώσεις και πραγματικό «μοντελάρισμα» από τον κατασκευαστή του.
Από φωτογραφικό reference δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε εκτός από μερικές α/μ φωτογραφίες εποχής και ένα σύντομο βίντεο στο YouTube
καθώς δεν διασώζεται κανένα 234/1 σήμερα. Από μουσεία υπάρχουν 234/2. /3 και /4 οπότε εκεί στηρίχτηκα για το σκάφος.
Αρχή από το εσωτερικό, που ήταν αχανές και άδειο, εκτός από τις 2 θέσεις των οδηγών, τα τιμόνια και τους λεβιέδες και έναν υποτυπώδη πίνακα οργάνων. Έτσι, βελτίωσα τον πίνακα οργάνων, έκανα ακόμη έναν από πλαστικό, έβαψα τα όργανα, έβαλα τα χαρακτηριστικά ελατήρια (σομιέδες) στις πλάτες των καθισμάτων, πεντάλ, θήκες πυρομαχικών, 2 ασυρμάτους και κουτιά πυρομαχικών.
Όλο το εσωτερικό βάφτηκε με Humbrol 41 Gloss Ivory και έγινε στεγνό πινέλο με Humbrol 160 Matt German Camouflage Red Brown και wash με λάδι Ivory Black. Οι ασύρματοι βάφτηκαν με ακρυλικό Flat Black της Model Master / Testors και τα δερμάτινα μέρη των καθισμάτων με Humbrol 62 Matt Leather. Τα όργανα βάφτηκαν με ακρυλικό Flat White της Italeri ενώ το πράσινο με το κόκκινο στα ταχύμετρα έγιναν με μαρκαδόρους αντιστοίχων χρωμάτων.
Στο πύργο τρύπησα την κάνη του MG-42 και το έβαψα μαζί με το πυροβόλο με το Humbrol 27004 Gun Metal από την σειρά Metalcote και στην συνέχεια τα έτριψα με μαλακό πανάκι. Το ασπίδιο του πυροβόλου όπως και ο μηχανισμός ανύψωσης βάφτηκαν με Humbrol 94 Matt Brown Yellow, τα διάφορα παρελκόμενα με ακρυλικό Flat Black της Model Master / Testors, τα καθίσματα με Humbrol 62 Matt Leather ενώ σε διάφορα σημεία στον μηχανισμό ανύψωσης έβαλα ακρυλικό Oil της Gunze. Τo εσωτερικό έγινε και αυτό με Humbrol 41 Gloss Ivory, η βάση της κεραίας βάφτηκε με ακρυλικό Flat Black της Model Master / Testors και για κεραία χρησιμοποίησα μεταλλικό σύρμα διατομής 0,33 mm το οποίο έβαψα με Humbrol 94 Matt Brown Yellow.
Στο σκάφος εξωτερικά έφτιαξα από spares φωτοχαραγμένα τις βάσεις για τα μπιτόνια βενζίνης και νερού, 2 δέστρες πίσω, τα μάνταλα κλπ για τα καπάκια του κινητήρα πάνω και πίσω, αντικατέστησα τα μπουλόνια με πλαστικά μικρής διατομής, έφτιαξα την μανιβέλα κάτω από τον γρύλλο από σύρμα και κυλινδρικό πλαστικό, από πλαστικό και μέταλλο έγινε η πίσω βάση της αστεροειδούς κεραίας και με στρογγυλά πλαστικά διαφόρων διατομών έγινε η βάση διακλάδωσης του καλωδίου της πίσω κεραίας. Το καλώδιο έγινε από λεπτό σύρμα. Η αστεροειδής κεραία είναι προσφορά του Αλέξανδρου Ντάκη, (ευχαριστώ λόχα) από Tiger I late και έγινε όπως είχε, εκτός από τον κορμό της κεραίας που ήταν σπασμένος και έγινε από λεπτό σύρμα διατομής 0,33 mm. Οι μονωτές της βάσης εκείνη την εποχή ήταν από πορσελάνη και έτσι βάφτηκε με ακρυλικό Flat White της Italeri, η καουτσουκένια βάση όπως στην άλλη με ακρυλικό Flat Black της Model Master / Testors και όλη η υπόλοιπη με Humbrol 94 Matt.Brown Yellow ενώ ο σφιγκτήρας της βάσης βάφτηκε με ακρυλικό Steel της Italeri.
Από λεπτά σύρματα έφτιαξα τα καλώδια υδραυλικών των φρένων, τα καλώδια για τα φώτα μπροστά και την κόρνα και τα έβαψα με Humbrol 33 Matt Black.. Στους τροχούς, (μόνο οι 4 από τους 8 είχαν), εσωτερικά έγιναν τα «ποτηράκια» όπου καταλήγουν τα υδραυλικά για τα ταμπούρα των φρένων. Επίσης έφτιαξα τον πίσω φανό στο αριστερό φτερό. Μπροστά χάραξα τα σαγρέ σημεία συγκόλλησης της θωράκισης και επαναχάραξα τα ανοίγματα των πλαϊνών θυρών ανάμεσα στον 2ο και 3ο τροχό. Στόκος χρειάστηκε σε ελάχιστα σημεία, (από αυτήν την άποψη το κίτ της Italeri δεν έπασχε καθόλου).
Όλο το σύνολο βάφτηκε με Humbrol 94 Matt Brown Yellow και η παραλλαγή έγινε με Humbrol 105 Matt Marine Green και 160 Matt German Camouflage Red Brown, ακρυλικό βερνίκι Semi Gloss της Italeri, χαλκομανίες με την βοήθεια των βελτιωτικών της Microscale Set & Sol και σφράγισμα όλο με ακρυλικό βερνίκι Flat της Italeri.
Έκανα «ξυσίματα» στα πλαϊνά του σκάφους με λεπτό πινελάκι και με scriber για την αναπαράσταση μικρότερων και μεγαλύτερων σημαδιών από την κίνηση του οχήματος, wash με λάδι Raw Umber και Ivory Black για τις εσοχές, περάστηκαν σκόνες Tamiya διαφόρων αποχρώσεων ενώ οι τροχοί βάφτηκαν με Humbrol 67 Matt Tank Grey και ακρυλικό Flat Panzer Schwarz grau της Model Master / Testors με ξανοίγματα από Humbrol 64 Matt Light Grey, (όλα αυτά σχεδόν εξαφανίστηκαν πλήρως με τις λάσπες). Οι ζάντες έγιναν με βασικό Humbrol 94 Matt Brown Yellow, chipping με Humbrol 160 Matt German Camouflage Red Brown, wash με λάδι Ivory Black, σε σημεία στεγνό Humbrol 53 Metallic Gun Metal, ακρυλικό Oil της Gunze, wash με λάδι Raw Umber ενώ με Gloss βερνίκι και σκόνη Burnt Umber έγινε επιλεκτικό λάσπωμα. Τέλος, πρόσθεσα τις βαλβίδες από λεπτό σύρμα και τις έβαψα με Humbrol 33 Matt Black.
Οι εξατμίσεις βάφτηκαν με διάφορα χρώματα σκουριάς και σκόνες ενώ τα εργαλεία με διάφορες αποχρώσεις ξύλου για τα αντίστοιχα μέρη και μεταλλικά χρώματα.
Για τους 2 καθρέφτες, πήρα ένα παλιό cd και με μπλε οινόπνευμα αφαίρεσα την επίστρωση που έχει, η οποία ξεφλουδίζει και οι φλούδες αυτές έχουν ένα τέλειο γυαλιστερό στρώμα σαν μικροί καθρέφτες. Το κόλλησα με κυανοακρυλική κόλα και έτοιμοι. Οι άκρες των δεικτών στις 4 γωνίες του οχήματος βάφτηκαν με ακρυλικό Flat White της Italeri και σκονίστηκαν με σκόνη Burnt Umber.
Στο deck του κινητήρα έγιναν λαδιές σε ορισμένα σημεία, (τάπα πλήρωσης καυσίμου κλπ). Σε όλο το όχημα έγιναν rain marks με πολύ αραιωμένο Flat Radome Tan της Model Master / Testors και σκόνες Tamiya.
Αποφάσισα να το κάνω λασπωμένο, οπότε πέρασα τους τροχούς με γυαλιστερό βερνίκι και πρόσθεσα σκόνη Burnt Umber. Με μείγμα από την ίδια σκόνη και στόκο έγιναν οι λάσπες στο σκάφος με την βοήθεια πλακέ πινέλου και την μέθοδο του «πετάγματος», ενώ πέρασα και τους θόλους με το ίδιο μείγμα. Λερώθηκαν τα φτερά περιμετρικά, ο πίσω τροχός από κάτω προς τα πάνω, ενώ με μπότες στην 1/35 έγιναν σημάδια / λερώματα στο σκάφος.
Είναι η πρώτη φορά που λάσπωσα μοντέλο και εάν και μου άρεσε η διαδικασία, χάθηκε όλη η λεπτομέρεια και δουλειά από κάτω, τέλος πάντων…
Η βάση:
Αφού λασπώθηκε, θα έπρεπε να μπει και στην ανάλογη βάση. Έτσι, έκοψα ένα κομμάτι ξύλου στις επιθυμητές διαστάσεις, φαλτσόκοψα πηχάκι για γύρω-γύρω και το κόλλησα με ξυλόκολλα, (η γνωστή ατλακόλ). Από κάτω έβαλα 4 αυτοκόλλητα ποδαράκια και αφού γυαλοχάρτισα το πηχάκι, το πέρασα ένα βερνίκι ξύλου, ξανά λεπτό γυαλόχαρτο και το μάσκαρα με χαρτοταινία για να μην λερωθεί.
Από λεπτό φελιζόλ έγιναν οι γωνίες και το κεντρικό σημείο όπου θα έμπαινε το χόρτο, το οποίο κολλήθηκε με ατλακόλ. Στην συνέχεια έβαψα το φελιζόλ με Humbrol 186 Matt Brown, Humbrol 160 Matt German Camouflage Red Brown και αραιωμένη σκόνη Burnt Umber. Κατόπιν πέρασα αραιωμένη ατλακόλ με ένα φαρδύ πινέλο και με «ειδικό εργαλείο» πασπάλισα στατικό γρασίδι διαφόρων χρωμάτων και διαφορετικού μήκους, όλα της Noch, αναμειγμένο, καθώς ο στόχος δεν είναι γκαζόν ποδοσφαιρικού γηπέδου αλλά χωράφι!
Λίγα λόγια για το «ειδικό εργαλείο»
Οι τραινομοντελιστές για να αναπαραστήσουν χόρτα, χρησιμοποιούν στατικό γρασίδι. Για να καθίσει όρθιο, χρησιμοποιούν ένα εργαλείο που ονομάζεται static grass applicator
http://grasstechusa.com/products/grasstech/
κλπ κλπ
Οι τιμές όμως είναι από ακριβές έως εξωφρενικές, οπότε, φτιάξτε το μόνοι σας!!!
Πάμε σε κινέζικο κατάστημα και αγοράζουμε μια ρακέτα / μυγοσκοτώστρα με ηλεκτρισμό, σε κατάστημα με ηλεκτρονικά 2 μικρά κροκοδειλάκια και λίγο καλώδιο, από το Super Market ένα μικρό μεταλλικό σουρωτήρι και τέλος ένα μικρό καρφάκι. Με κόστος 6,20 ευρώ, έτοιμο! Παρακάτω 2 βίντεο με την κατασκευή:
και
και
και ακόμη ένα
(Ο Κύρος Ζιάγκας έχει γίνει εξπέρ στην συγκεκριμένη μετατροπή – ευχαριστώ Κύρο!).
Με την ατλακόλ περασμένη, βάζουμε το καρφάκι στην βάση με το ένα κροκοδειλάκι. Το άλλο το πιάνουμε στο σουρωτήρι. Βάζουμε το στατικό γρασίδι στο σουρωτήρι και πατώντας το κουμπί για το ρεύμα, πλησιάζουμε το σουρωτήρι στην επιφάνεια της βάσης και αρχίζουμε να πασπαλίζουμε, (χρησιμοποιούμε και το δάχτυλό μας στο σουρωτήρι για καλύτερη ανάμειξη του μείγματος). Το στατικό γρασίδι ηλεκτρίζεται και πέφτει όρθιο στην ατλακόλ και έτσι στέκεται!
Ένα πανεύκολο κόλπο με αρκετά εντυπωσιακό αποτέλεσμα!
Αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Στο τέλος ΜΗΝ πιάσετε τα 2 κροκοδειλάκια, καθώς έχουν ακόμη ηλεκτρισμό – αν και λίγο – αλλά είναι ικανό να σε «ζαπάρει», (την έπαθα 2 φορές…).
Μόλις στεγνώσει η ατλακόλ, από κάτω και ανάμεσα στο χόρτο φαίνεται το έδαφος. Στην πάνω γωνία έβαλα έναν «βράχο» (πέτρα από την αυλή, βαμμένη με διάφορα γκρίζα, καφέ και στεγνό με ακρυλικό λευκό, ενώ πρόσθεσα με βερνίκι λίγο σκούρο πράσινο γρασίδι το οποίο ξαναπέρασα με βερνίκι) και περιμετρικά αυτής θάμνους και βλάστηση, ξανά από είδη τραίνων, (το υλικό είναι φυσικό με κατάλληλη επεξεργασία και είναι φανταστικό). Το κόστος είναι ένα θέμα με όλα αυτά τα γρασίδια και τους θάμνους κλπ αλλά θα σας φτάσουν για ΠΟΛΛΕΕΕΕΕΣΣΣΣΣ βάσεις, οπότε αξίζει το έξοδο. Στο τέλος έριξα ένα μακρινό ψέκασμα με λακ.
Στα κενά απ’ όπου ήθελα να αναπαραστήσω το σημείο απ’ όπου πέρασαν ΠΟΛΛΑ οχήματα σε συνθήκες βροχής, έφτιαξα ένα μείγμα με χαρτοπολτό (mesh pappies), ακρυλικό στόκο, νερό, σκόνη Burnt Umber και ψιλό πριονίδι από τον ξυλουργό της γειτονιάς για το «σβόλιασμα» της λάσπης. Αφού το άπλωσα, έκανα μερικές σκόρπιες ροδιές, λίγες σκόνες και πινελιές εδώ και εκεί και ψέκασα τις άκρες του γρασιδιού με Humbrol 160 Matt German Camouflage Red Brown για να λερωθούν οι άκρες του και να αναπαραστήσω την λάσπη που φυσιολογικά πετάγεται.
Με μείγμα ακρυλικού βερνικιού, λίγο αποσταγμένο νερό και ακρυλικό Flat Dark Earth και Flat Panzer Schokoladen braun RAL 8017, (και τα 2 της Italeri), πρόσθεσα τα λασπόνερα. Πρόσθεσα σκόνη Burnt Umber και λάδι ζωγραφικής για να αποδώσω την γυαλάδα της φρέσκιας λάσπης με τελικό πέρασμα με ακρυλικό βερνίκι λαδιών ζωγραφικής, ενώ για την φρέσκια λάσπη στο όχημα πέρασα κατά μήκος το σκάφος αλλά και επιλεκτικά διάφορα σημεία με ακρυλικό Gloss βερνίκι ζωγραφικής και λάδι ζωγραφικής.
Τέλος, έβαλα φυσικά φυτά από είδη τραίνων ξανά, σαν αυτά γύρω από τον βράχο, στον πύργο και στο σκάφος, χρησιμοποιώντας τις δέστρες του κίτ και λεπτό σχοινί για τα δεσίματά τους και έκανα ένα πέρασμα με διαφορά ακρυλικά καφέ στα κλαδιά τους σε διάφορα σημεία..
Γενικά σαν πρώτη προσπάθεια λασπωμένου οχήματος και αντίστοιχου εδάφους, έμεινα ικανοποιημένος και το ευχαριστήθηκα κιόλας.
Το κίτ σίγουρα με παίδεψε περισσότερο με τις λεπτομέρειες που δεν είχε, αλλά χαλάλι του, γι’ αυτό εξάλλου είμαστε μοντελιστές και όχι απλοί συναρμολογητές!
Δυστυχώς, την ημέρα που το τελείωνα έμαθα για τον αιφνίδιο θάνατο συναδέλφου και αδελφικού μου φίλου, (και παλαιού μοντελιστή), του Rick Very από τον Καναδά…
Έτσι, όλη η κατασκευή είναι αφιερωμένη στην μνήμη αυτού του υπέροχου ανθρώπου και επιστήθιου αδερφικού μου φίλου…
“In loving memory of Rick Very”
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας συνάδελφοί!
-
-
-
-
-
-
- You must be logged in to reply to this topic.