- This forum has 38 topics, 228 replies, and was last updated 4 months, 1 week ago by .
-
- Topic
- Voices
- Last Post
-
-
Fokker Dr.1 Eduard 1/48 Ξεκίνημα ενός ιστορικού τριπλάνου του Α ´ ΠΠ, από το πολύ πλήρες κιτ της Eduard, ευγενική χορηγία του φίλου Αλέξανδρου Ντάκη. Όπως πάντα ξεκίνημα με το κόκπιτ.
- 2
- 4 months, 1 week ago
-
Junker 52 Italeri 1/72 Το τελευταίο αεροπλάνο που έφτιαξα πριν ασχοληθώ με στρκά οχήματα και διοράματα..
- 3
- 5 months, 2 weeks ago
-
Messerschmitt Bf-109 G6 Italery 1/72 Με στόχο να παρουσιάσω τουλάχιστον ένα μοντέλο στην έκθεσή μας, τον Σεπτέμβριο του '22, επέλεξα να κάνω το συγκεκριμένο το οποίο υπάγεται και στην ειδική θεματική ενότητα. Ελπίζω να το προλάβω... Προσανατολίζομαι να το ταιριάξω σε κάποιον πεσόντα, αλλά είμαι ακόμη στο ψάξιμο. Δεν είναι άλλο από το παλιό καλούπι της Italeri σε κλίμακα 1/72. Αποφάσισα να κόψω πηδάλια και λοιπά για να έχει λίγο περισσότερο ενδιαφέρον. Δεν θα τοποθετηθεί κανένα βελτιωτικό. Στο πιλοτήριο τοποθετήθηκαν μερικές καλωδιώσεις αλλά τίποτε το ιδιαίτερο. Η εφαρμογή είναι προβληματική όσον αφορά την ένωση των πτερύγων με την άτρακτο. Χρησιμοποίησα λευκό Milliput και Mr Surfacer 1000. Η διαδικασία δεν έχει τελειώσει, ελπίζω να γίνει σύντομα.
- 7
- 1 year, 6 months ago
-
Sukhoi T-50, Zvezda 1/72 Καλή αρχή στο φόρουμ παιδιά! Το κιτ που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του '21 είναι αυτό: Για διάφορους λόγους έχει σταματήσει, παρά το γεγονός ότι έχει φτάσει σε ένα πολύ καλό σημείο (βάψιμο και wash στις κάτω επιφάνειες). Ας ξεκινήσω όμως από την αρχή. Θέλω να το κάνω να μοιάζει κάπως έτσι: Ξεκινώντας λοιπόν από το πιλοτήριο, χρησιμοποίησα τα κάπως κιτρινισμένα σήματα, καθώς η μπανιέρα ήταν επίπεδη: Μετά έπιασα την άτρακτο, η οποία ήταν στραβή, οπότε ενισχύθηκε με πλαστικό και λεπτή μπρούτζινη ράβδο: Στη φωτό βλέπετε και τις ήδη τοποθετημένες εισαγωγές, πάνω στις οποίες ακουμπάνε τα τοιχώματα των κύριων φωλεών. Οι οδηγίες λένε πρώτα να μπουν οι αεραγωγοί και μετά να κολλήσουν τα τοιχώματα πάνω τους. Δοκιμές έδειξαν ότι αυτό θα έκανε δύσκολο το στοκάρισμα. Οπότε πρώτα κόλλησα τα τοιχώματα στην άτρακτο και μετά έβαλα τους αεραγωγούς με λίγη πίεση. Επίσης παντού χρησιμοποίησα ενισχύσεις στις κολλήσεις γιατί δεν θα κρατούσε τίποτα. Γενικά ο τρόπος που οι άνθρωποι της Zvezda σοφίστηκαν το σύστημα των αεραγωγών, μας κάνει τη ζωή δύσκολη με πολύ τρίψιμο και στοκάρισμα σε δύσκολα σημεία. Στο 48άρι τους το βελτίωσαν λίγο. Παρακάτω οι αεραγωγοί από τη μεριά της ατράκτου: Τελικό αποτέλεσμα: Η κόλληση της ατράκτου ήθελε προσοχή και έκανα το λαθάκι να ξεκινήσω από πίσω προς τα εμπρός. Τελικά με πολλές συνεδρίες και πολλές λαβίδες τελικά κατάφερα κάτι: Όσο περίμενα να κολλήσει η άτρακτος έφτιαξα το σύστημα προσγείωσης (οι καλωδιώσεις στο τέλος): Τα χρώματα προέκυψαν από μίξεις Humbrol καθώς δεν είχα κάτι έτοιμο. Δεν διεκδικώ δάφνες πιστότητας, με το μάτι φαίνεται οκ. Είχα λίγα θέματα να φτιάξω το σβήσιμο μεταξύ των χρωμάτων και τελικά μου βγήκε σχετικά κοφτό: Έχει καιρό που έχει σταματήσει (λόγω δύσκολου wash ελέω ρηχής γράμμωσης) και όλο ψάχνω να βρω όρεξη να το συνεχίσω. Στο ενδιάμεσο ξεκίνησα ένα Eurofighter και ασχολήθηκα με το F-16A, το θέμα του οποίου φαντάζομαι έχει χαθεί. Κάποια στιγμή θα βρεθεί η όρεξη να το συνεχίσω. Χαιρετώ! Μαθιός
- 4
- 1 year, 6 months ago
-
Heinkel he219 a-7 UHU Καλησπέρα στην ομάδα, έχω πιάσει το γνωστό 48ρι της tamiya με κάποια pe της aires και αυτή την φορά ξεκίνησα απο κάτω...μαυρο xf18 της tamiya και λάδια/pigments για να σπάσει η μονοτονία...
- 1
- 2 years ago
-
FARMANN MF-7 HYDRAVION 1/32 ΙΔΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟ ΞΥΛΟ Παρακάτω ακολουθούν φωτογραφίες από την ιδιοκατασκευή του θέματος. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες από την κατασκευή συρματόσχοινων και τους τανυστήρων. Για σύρματοσχοινο χρησιμοποίησα σύρμα από καλώδιο, πάχους 0,06 χιλ. και για τανυστήρες κομμάτια μήκους περίπου 5 χιλ. από μακριές σύριγγες επισκληριδίου, εσωτερικής διαμέτρου 0,15 χιλ, κατάλληλα διαμορφωμένα. Η στήριξη τους έγινε με την κατασκευή "θηλιών" από λίγο πιο χοντρό σύρμα, οι οποίες τοποθετήθηκαν με CA σε κατάλληλες τρύπες στο ξύλο. Απαραίτητη η χρήση του ταχυτροχού. λιμών , και αιμοστατικών λαβίδων για την διαμόρφωση των τανυστήρων. Όπως πάντα, στην διάθεσή σας για απορίες/ερωτήσεις!
- 3
- 2 years ago
-
EMBRAER EMB-145H ΑΣΕΠΕ 1/72 Όπως λεέι το θέμα, ακολουθούν φωτό από την κατασκευή του EMBRAER μου, χωρίς επεξηγήσεις. Το αεροσκάφος φωτογραφήθηκε μέσα-έξω πλήρως στην γιορτή της ΠΑ στο Άκτιο. Σχεδιάστηκε πλήρως σto autocad και τα σχέδια εκτυπώθηκαν στην 1/72. Εϊμαι στην διάθεσή σας για κάθε απορία!
- 3
- 2 years, 1 month ago
-
ΠΗΓΑΣΟΣ 2022 εκθεματα απο την έκθεση /διαγωνισμό ΠΗΓΑΣΟΣ 2022
- 2
- 2 years, 1 month ago
-
Ta152-Zoukei Mura 1/48 Καλησπέρα σας, η φιγούρα του ta152 προκλητική το ίδιο και το κιτ της ΖΜ...είχα ξεκινήσει με το shinded στην 1/32 οπότε αυτό ήταν το 2ο που έφτιαχνα απο τους Ξεχωριστούς Ιάπωνες. Η λογική ίδια με έμφαση στην εσωτερική δομη του αεροσκάφους με δεξαμενές καυσίμων, τα χωροδικτυώματα στην άτρακτο και τις πτέρυγες κλπ κλπ. Γενικά όρεξη να έχεις και ικανότητες να το απογειώσεις κάτι που δεν έκανα..... έβαψα με true metals και ak real εξωτερικά, άφησα και ένα κομμάτι ανοιχτό για να μου θυμίζει το εσωτερικό που είχα φτιάξει το επόμενο θα είναι το 32ρι τους..
- 3
- 2 years, 1 month ago
-
AH-1 s (MC) Cobra s/n 79-23207, Revell 1/48 AH-1 s (MC) Cobra s/n 79-23207 C Troop, 2nd Squadron, 17th Cavalry 101st Airborne Division (Air Assault) WO1 Kris Woods “Condor 28” Με τον Kris Woods γνωριστήκαμε το 2001 όταν και επιχειρούσαμε από την Βάση της Πάχης Μεγάρων με το N158AC, Sikorsky S-64F. Από τότε έχουμε δουλέψει πολλές χρονιές μαζί και έχουμε πετάξει σε πάρα πολλές πυρκαγιές ανά την επικράτεια. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχει αναπτυχθεί μια πολύ ισχυρή φιλία μεταξύ μας, πέραν της συναδελφικότητας. Ήξερα πως ως νεαρός πιλότος, το 1981 πετούσε Cobra στην πάλαι ποτέ Δυτική Γερμανία, περιπολώντας την συνοριογραμμή με το Σιδηρούν Παραπέτασμα στον Αμερικανικό τομέα, στην Βαυαρία. Μια μέρα μου ζήτησε να του φτιάξω το πρώτο του Cobra, s/n #79-23207, ένα ελικόπτερο «φρέσκο» από την γραμμή παραγωγής με μόλις 100 ώρες πτήσης λειτουργίας, (ακόμη θυμάται ο Kris ότι το πιλοτήριο μύριζε φρέσκο χρώμα). Το κιτ της Revell #04646, Bell AH-1F Cobra ήταν ακριβώς ο τύπος που πετούσε ο Kris, οπότε ξεκίνησα αυτό το όμορφο ταξίδι για τον φίλο μου… Για λεπτομέρειες και reference είχα τις πολύτιμες γνώσεις και πηγές του Kris, ακόμη και το γνήσιο manual του ελικοπτέρου από τον Αμερικανικό Στρατό, οπότε ακολούθησα ευλαβικά τις οδηγίες! Βλέποντας το τελικό αποτέλεσμα και αφού συνήρθε από την συγκίνησή του, μου είπε ότι είναι ΑΚΡΙΒΩΣ όπως ήταν η αγαπημένη του «Οχιά» #79-23207, οπότε «αποστολή εξετελέσθη» με απόλυτη επιτυχία! Μερικά tips για το Cobra: Όλες οι επιφάνειες ήταν σαγρέ, τόσο σαγρέ που τυχών διαρροές λαδιών και υδραυλικών εισχωρούσαν τόσο βαθιά στο χρώμα που ήταν σχεδόν αδύνατο να καθαρίσουν τελείως… Το Olive Drab που ήταν βαμμένα ήταν τόσο σκούρο, σχεδόν μαύρο, (βρήκα ιδανικό το US Army Helo Drab της Model Master), ενώ δεν θα τα έβλεπες ΠΟΤΕ φορτωμένα με όλο τον οπλισμό τους όπως δείχνουν τα εξώφυλλα των μοντέλων, καθώς δεν μπορούσε να σηκώσει όλο αυτό το βάρος, εκτός κι εάν είχε καύσιμα για μια πτήση …100 μέτρων! Οπότε, ΜΗΝ φορτώνετε τους δύο κάλαθους ρουκετών μαζί με 8 Hellfire ή 8 εκτοξευτές πυραύλων TOW… δεν παίζει αυτό το σενάριο! (Οι κάλαθοι ρουκετών ήταν αυτοί με τα 19 ανοίγματα, ενώ για τους TOW μόνο οι άνω διπλοί φορείς, όχι οι κάτω). Για τα υπόλοιπα, όλο το πιλοτήριο non reflective flat black, οι έλικες flat black χωρίς κανένα άλλο χρώμα στις άκρες ή οπουδήποτε αλλού, εκτός από 2 off white ταμπελάκια στο πάνω μέρος κοντά στην ρίζα). Όλα τα γράμματα, σήματα κλπ, flat black, (εκτός από 2 προειδοποιητικά κάτω από τον κινητήρα και τα καπάκια πλήρωσης καυσίμου που είναι κόκκινα), στην ουσία μόνο δύο χρώματα υπήρχαν στο ελικόπτερο, Flat Infra Red Olive Drab Green και Flat Black… Ο άξονας του κυρίως στροφείου με τα PC links άβαφα, (μεταλλικά) ενώ η κινούμενη πλάκα σύνδεσης των δύο ελίκων του κυρίως στροφείου που βρίσκεται πάνω στον άξονα, Flat Grey. Επέλεξα να φτιάξω μια απλή βάση με το σήμα της μονάδας του και ένα ταμπελάκι στις δύο γωνίες και απομίμηση χωραφιού καθώς πολλές φορές επιχειρούσαν από διάφορα χωράφια. Η συγκίνηση και μόνο που είδα στο πρόσωπο του Kris μόλις του παρέδωσα το μοντέλο ήταν ανεκτίμητο συναίσθημα… Το μοντέλο πλέον βρίσκεται στο σπίτι του στις ΗΠΑ με την κατάλληλη πλακέτα που του είχε δοθεί από την μονάδα του, ενώ πολλοί βετεράνοι των Cobra έχουν εκφράσει τον θαυμασμό τους για το έργο! Το πραγματικό 79-23207 Ο Kris με την αγαπημένη του "Οχιά", 79-23207 Το έμβλημα της, C Troop, 2nd Squadron, 17th Cavalry, 101st Airborne Division (Air Assault) "Condors"
- 1
- 2 years, 2 months ago
-
Dornier Do-335 A-0 “Pfeil” Captured, ProModeler / Monogram 1/48 Dornier Do-335 A-0 “Pfeil” Captured Ιστορία Το Dornier Do-335 υπήρξε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα Γερμανικά αεροσκάφη του Β’ ΠΠ, το οποίο εμφανίστηκε πολύ αργά και δεν πρόλαβε να λάβει μέρος στις επιχειρήσεις του πολέμου. Το επονομαζόμενο και ως «Βέλος» ή «Μυρμιγκοφάγος» από τους πιλότους της Luftwaffe, είχε πληθώρα καινοτομιών, όπως οι δύο κινητήρες, ένας στο ρύγχος και ο δεύτερος στην ουρά με δυο αντιστρεφόμενες έλικες (pull/push) που του έδιναν πολύ υψηλή ταχύτητα, μεγάλες πτερυγικές επιφάνειες που το έκαναν αρκετά ευέλικτο και σταθερό σε κλειστές αερομαχίες, εκτινασσόμενο κάθισμα με απορριπτόμενα μέσω εκρηκτικών μπουλονιών πίσω κάθετο σταθερό και πίσω έλικα. Για περισσότερα στοιχεία https://en.wikipedia.org/wiki/Dornier_Do_335 Στο τέλος του πολέμου, οι σύμμαχοι πήραν ορισμένα Do-335 για αξιολόγηση, με δύο από αυτά να καταλήγουν στις ΗΠΑ και με μόνο το ένα να επιβιώνει, μετά από αρκετές περιπέτειες, μέχρι στις ημέρες μας, το οποίο είναι και το μοναδικό διασωθέν αεροσκάφος αυτού του τύπου. Πρόκειται για το Dornier Do-335 A-0 (A-02), VG + PH / 102, s/n #240102. Σχετικές φωτογραφίες με το συγκεκριμένο αεροσκάφος σε Αμερικανικό έδαφος με την παρουσία και των Γερμανικών αλλά και των Αμερικανικών σημάτων αποτέλεσαν την έμπνευση για την κατασκευή μου. Κιτ Το κιτ είναι της ProModeler / Monogram στην 1/48 του 1974. Ένα αρκετά παλιό κιτ το οποίο δείχνει την ηλικία του και σαφώς δεν συγκρίνεται με τα πολύ καλύτερα σύγχρονα κιτ του συγκεκριμένου αεροσκάφους. Στα αρνητικά, η μέτρια εφαρμογή, (στο δικό μου τα δύο μισά της ατράκτου ήταν σκεβρωμένα σε σχήμα “S”), οι μέτριες φιγούρες, φτωχή καρτέλα σημάτων, με υπερυψωμένη γράμμωση και ελάχιστα πριτσίνια. Στις οδηγίες αναφέρει την διθέσια έκδοση ως «νυχτερινό καταδιωκτικό» κάτι που είναι λάθος, καθώς στην νυχτερινή έκδοση το πίσω κόκπιτ ήταν τελείως διαφορετικό με μία πολύ μικρή καλύπτρα, οπότε αφήστε στην άκρη ευθύς εξαρχής τις δύο αντένες στα φτερά. Μιλώντας για καλύπτρες, θα χρειαστεί ΠΟΛΥ προσοχή στην αφαίρεσή τους από το πλέγμα, καθώς τα σημεία επαφής εκτίνονται ακόμη και πιο πάνω από τον σκελετό της καλύπτρας στο «καθαρό» κομμάτι, ένα πολύ σοβαρό λάθος… Τέλος, μην ξεχάσετε να προσθέστε βάρος στο ρύγχος, αλλιώς το τελειωμένο μοντέλο θα «σουζάρει»… Στα θετικά του κιτ είναι σίγουρα τα φωτοχαραγμένα με αρκετές λεπτομέρειες και για τα 2 κόκπιτ, αν αποφασίσετε να κάνετε την διθέσια εκπαιδευτική έκδοση, για την θυρίδα επιβίβασης του πληρώματος, καθώς και οι λάμες απομάκρυνσης της λάσπης στους τροχούς του κυρίως συστήματος προσγείωσης, όπως και τα στηρίγματα των θυρίδων του κινητήρων. Οι τροχοί έρχονται ήδη «πατημένοι» - ίσως περισσότερο απ’ όσο πρέπει – ενώ οι οδηγίες είναι πολύ χρηστικές με φωτογραφίες του πραγματικού αεροσκάφους για τις διάφορες λεπτομέρειες. Τέλος υπάρχει η δυνατότητα να αφήσετε και τους 2 κινητήρες με ανοιχτές τις αριστερές θυρίδες καθώς δίνονται και οι δύο ενσωματωμένοι στην αριστερή μεριά της ατράκτου. Κατασκευή Λόγω της κακής χύτευσης του πλέγματος των διαφανών για τις καλύπτρες, αναγκαστικά έπρεπε να βρω ή aftermarket καλύπτρες ή κάπως να καλύψω το κόκπιτ… ευτυχώς βρήκα τις φωτογραφίες με το «102» σε Αμερικανικά χέρια που σε ορισμένες από αυτές το έδειχνε με μουσαμά πάνω από την καλύπτρα, οπότε η κατασκευή της αιχμαλωτισμένης έκδοσης έγινε μονόδρομος για εμένα… Άφησα στην άκρη τα φωτοχαραγμένα για το επόμενο Dornier Do-335 που είχα στην συλλογή μου και χρησιμοποίησα μόνο αυτά για την θυρίδα επιβίβασης και τις λάσπες στους τροχούς. Πρόσθεσα σκάγια στο ρύγχος τα οποία και κόλλησα στην θέση τους με ξυλόκολλά, (μην χρησιμοποιήσετε κόλλα στιγμής, καθώς ο μόλυβδος από τα σκάγια θα αντιδράσει σε μερικά χρόνια με την κόλλα με αποτέλεσμα να διογκωθεί η κόλλα και να «σκάσει» (ανοίξει) το σημείο…) Αφαίρεσα τον υποτυπώδη σωλήνα pitot και τον αντικατέστησα με καρφίτσα, πρόσθεσα τα υδραυλικά σωληνάκια στα συστήματα προσγείωσης, έφτιαξα εκ του μηδενός πλήρες εσωτερικό για τον προβολέα στο αριστερό φτερό και φυσικά τα δύο φώτα ναυσιπλοΐας στα ακροπτέρυγα από περισσεύματα διαφανούς πλέγματος, τρυπημένο στην μέση, το αντίστοιχο χρώμα για αριστερά/δεξιά και τρίψιμο μέχρι να έρθει στο κατάλληλο σχήμα. Όπως προανέφερα, η άτρακτος ήταν «σκεβρωμένη» σε σχήμα «S», έτσι χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια να έρθει στο κατάλληλο σχήμα με βοήθεια από τις κεντρικές πτέρυγες για κόντρα… Η εφαρμογή ήταν αναπάντεχα καλή και χρησιμοποίησα ελάχιστο στόκο σε ορισμένα σημεία… Επαναχάραξα όλες τις γραμμώσεις στα φτερά πάνω και κάτω και πρόσθεσα ορισμένα μόνο από τα χιλιάδες πριτσίνια του πραγματικού αεροσκάφους… Όλο το μοντέλο βάφτηκε πρώτα Aluminum της Model Master και ακολούθησε το βάψιμο της παραλλαγής που έγινε με ακρυλικά της LifeColor από τα αντίστοιχα σετ για την Luftwaffe και οι διάφορες λεπτομέρειες με ακρυλικά της Vallejo, της Model Master και της Italeri. Οι σταυροί στο άνω μέρος των πτερύγων βαφτήκαν αφού μασκάρισα καταλλήλως, ενώ και για τον κωδικό κλήσης του συγκεκριμένου αεροπλάνου, το VG + PH, έφτιαξα μάσκες από χαρτοταινία και τους ψέκασα και αυτούς. Ο αριθμός «102» εκατέρωθεν στο κάθετο σταθερό βάφτηκε free hand. Για τις σβάστικες χρησιμοποίησα το αντίστοιχο σετ του Plastimodelismo, ενώ τα σήματα του αμερικανικού ναυτικού είναι από το spares box. Όλες οι επιφάνειες ξύστηκαν με ντουκόχαρτο 2000 βαθμών αρχικά και στην συνέχεια με 800 βαθμών σε επιλεγμένα σημεία αποκαλύπτοντας το Aluminum από κάτω. Αφού σφραγίστηκαν όλα με ακρυλικό βερνίκι matt της Model Master, ξεκίνησα την παλαίωση με washes της ΑΚ, weathering pencils από την ίδια εταιρεία, διάφορα λάδια και σκόνες της Tamiya και ξηροπαστέλ. Τέλος, όλο σφραγίστηκε ξανά με ακρυλικό matt βερνίκι της Model Master. Βάση Η βάση είναι κομμάτι μπλε φελιζόλ, το οποίο πέρασα με ακρυλικό στόκο οικοδομής, χάραξα τις πλάκες και έτριψα κατά τόπους για να αποδώσω την φθαρμένη επιφάνεια της πίστας σε κάποια άκρη του αεροδρομίου που ήταν παρκαρισμένο το αεροσκάφος. Βάφτηκε με κάποιο τυχαίο ανοιχτό γκρι και έγιναν φθορές και ίχνη διαρροών με washes της ΑΚ, Oil της Gunze, λάδια, σκόνες αγιογραφίας, ξηροπαστέλ και …πραγματικά καμένα λάδια μηχανής. Τέλος, πρόσθεσα μερικά «χορταράκια» σε ορισμένα σημεία στα κενά από τις πλάκες. Για τους μουσαμάδες, χρησιμοποίησα εποξικό στόκο 2 συστατικών της Tamiya, με την βοήθεια μαγειρικού κυλίνδρου και …ταλκ για να μην κολλάει το υλικό στον κύλινδρο, τους τοποθέτησα επί του μοντέλου για να πάρουν το επιθυμητό σχήμα, βάζοντας σελοφάν από κάτω για να μην κολλήσουν στο μοντέλο. Αφού στέγνωσαν, τους έβαψα και τους κόλλησα στην θέση τους με ξυλόκολλα και πρόσθεσα τα σχοινιά αφού πρώτα τα κέρωσα. Οι τσιμεντένιοι μπλόκοι στο έδαφος είναι κομματάκια φελιζόλ περασμένα με υγρό στόκο της Gunze 500 βαθμών και δέστρες από σύρματα. Όλα τα σχοινιά κερώθηκαν πριν μπουν στην θέση τους. Οι τάκοι στους τροχούς είναι από λεπτά ξυλαράκια ενώ από ξυλαράκια έφτιαξα και τις 2 σκάλες. Η πλατφόρμα εργασίας έγινε από διάφορα πλαστικά, μέταλλο, καρφίτσες για άξονες στους τροχούς και λεπτό ξύλο για το πάνω μέρος. Γενικά έμεινα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα καθώς μπόρεσα να «σώσω» ένα κιτ με διάφορα προβλήματα, με κύριο αυτό στις καλύπτρες. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
- 4
- 2 years, 2 months ago
-
Dornier Do-17 E-1, Bilek 1/72 Dornier Do-17 E-1 (57 + A39) 9/KG 255, Memmingen Germany 1936/37 Bilek 1/72 Το Dornier 17 ήταν ένα δικινητήριο ελαφρύ βομβαρδιστικό της Γερμανικής Αεροπορίας. Πρωτοπέταξε τον Νοέμβριο του 1934 με το τελευταίο να αποσύρεται τον Σεπτέμβριο του 1952 από τις τάξεις της Φινλανδικής αεροπορίας. Συνολικά κατασκευάστηκαν 2139 Do-17 σε διάφορες εκδόσεις, με το Do-17Z να αποτελεί την κύρια και περισσότερο παραχθέντα έκδοση. Είδε δράση κατά τον ισπανικό εμφύλιο και τον Β’ΠΠ υπηρετώντας σε διάφορες αεροπορίες του Άξονα αλλά και την RAF! Το κιτ της Bilek στην 1/72 είναι αρκετά παλιό, (από το 1997) και προσφέρει σήματα για την κατασκευή δύο εκδόσεων, της «Ε» και «F». Φτωχό εσωτερικό με τα απολύτως απαραίτητα, αλλά στον αντίποδα καταπληκτική χαραγμένη εξωτερική γράμμωση και πριτσίνια! Αποφάσισα να κατασκευάσω την έκδοση «Ε-1», για ένα προπολεμικό αεροσκάφος φρέσκο από την γραμμή παραγωγής στην Γερμανία το 1937 με την χαρακτηριστική splinter παραλλαγή και τα χρώματα της περιόδου του Ισπανικού Εμφυλίου. Στόκος χρειάστηκε σε διάφορα σημεία της ατράκτου και των φτερών, αλλά τίποτα το δραματικό. Στο πιλοτήριο πρόσθεσα της ζώνες ασφαλείας και 2 πίνακες οργάνων, αλλά μέχρι εκεί καθώς δεν θα φαινόταν σχεδόν τίποτα στο τελικό αποτέλεσμα. Εξωτερικά άλλαξα τους οδηγούς στα πηδάλια με συρματάκια και αντικατέστησα τα καλύμματα των τροχών που ήταν πολύ χοντρά με άλλα κατασκευασμένα από λεπτό αλουμινόφυλλο από συσκευασία καφέ. Το βάψιμο έγινε αποκλειστικά με χρώματα Humbrol ενώ οι φιγούρες είναι από σετ της Preiser και της Revell. Προσοχή χρειάζεται με τις χαλκομανίες καθώς είναι πολύ λεπτές, ενώ η σβάστικα στα πηδάλια είναι από aftermarket σετ καθώς αυτές του κιτ διαλύθηκαν με το που άγγιξαν το νερό… Για την βάση, επέλεξα να ξεφύγω από τις τετριμμένες τετράγωνες ή παραλληλόγραμμες και κατέληξα σε ένα οκτάγωνο σχήμα σύμφωνα με το ίδιο το αεροσκάφος. Ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ περισσότερο! Η βάση είναι φελιζόλ οικοδομής, βαμμένη καφέ και πασπαλισμένη με 3 διαφορετικά «γρασίδια» της Noch. Το περίγραμμα είναι ξύλινο πηχάκι κομμένο και τριμμένο καταλλήλως. Οι φιγούρες βάφτηκαν με ακρυλικά Vallejo ενώ οι σκάλες είναι ιδιοκατασκευές από λεπτά ξυλαράκια. Γενικά ευχάριστη κατασκευή για ένα μοντέλο χαμηλών απαιτήσεων που με άφησε ικανοποιημένο λόγω της παραλλαγής κυρίως!!! Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
- 4
- 2 years, 2 months ago
-
Messershmitt BF110E- Eduard 1/48 το εν λόγο εργαλείο του αξονα, στην wespen έκδοση του μου άρεσε πάντα και είπα να το δοκιμάσω με την χειμερινή του περιβολή...απο κάτω είναι βαμμένο splinter αλλά τελικά δεν φαίνεται τπτ, κάτι δεν έκανα καλά είναι βαμμένο με το σετ της ak, οι καπνιές στις εξατμίσεις απο την μέσα μεριά της πτέρυγας είναι λάθος αφού θα έπρεπε να είναι απο κάτω που βγαίνουν , αλλά δεν είναι και το μόνο λάθος μου φαίνεται ότι βγήκε σχετικά καλό, το επόμενο θα είναι καλύτερο όπως λέω πάντα!
- 2
- 2 years, 2 months ago
-
AH-64 A+ «Apache» ΕΣ 1015 AH-64 A+ «Apache» ΕΣ 1015 Ταγματάρχης (ΑΣ) Σκούρας Δημήτριος Λοχαγός (ΑΣ) Κακαμπάκος Αθανάσιος Πεσόντες στο καθήκον 05 Νοεμβρίου 2008 Ξεκινώντας αυτό το ταξίδι δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ που θα με οδηγούσε τελικά, σε τι συναισθήματα και σε ποιες ανεπανάληπτες και συγκλονιστικές στιγμές, μόλις το παρέδιδα στην μητέρα του Ταγματάρχη (ΑΣ) Δημήτρη Σκούρα... Όπως αυτός, έτσι και εγώ πετώ με ελικόπτερα... Φυσικό και επόμενο ήταν να αναλάβω την κατασκευή του ελικοπτέρου του. Το από καιρό αγορασμένο κίτ σε τεύχη από το περιοδικό «Πτήση», περίμενε υπομονετικά στο ράφι του εργαστηρίου μου... Σαν κάτι να ανάμενε τόσα χρόνια, σαν να ήξερε πώς προοριζόταν για κάτι διαφορετικό από ένα ακόμη τελειωμένο μοντέλο... Τελικώς η πολύχρονη αναμονή έλαβε τέλος για έναν ιερό σκοπό... Στα πλαίσια του Εγχειρήματος "Πεσόντες Ηπειρώτες Αεροπόροι στην Ελλάδα" της Ένωσης Μοντελιστών Ιωαννίνων, το ξεκίνησα ένα απόγευμα του Μάρτη, με σκοπό να αναπαραστήσω το ελικόπτερο Apache AH-64A+ ΕΣ-1015, με το οποίο στις 05 Νοεμβρίου 2008, βρήκαν τραγικό θάνατο ο Ταγματάρχης (ΑΣ) Σκούρας Δημήτριος, 36 ετών και ο Λοχαγός (ΑΣ) Κακαμπάκος Αθανάσιος, 33 ετών... Με τον Ταγματάρχη (ΑΣ) Δημήτρη Σκούρα μας χώριζαν 364 ημέρες... Το εγχείρημα μας πήρε ακριβώς 364 ημέρες για να ολοκληρωθεί... ΟΛΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΟΛΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ
- 3
- 2 years, 2 months ago
-
Potez 633 B2 Grec Potez 633 B2 Grec Πρώτα-πρώτα να ξεκαθαρίσουμε πως το μοντέλο κατασκευάστηκε τον χειμώνα του 1989-90, οπότε και οι φωτογραφίες "κουβαλάνε" 32 χρόνια στην πλάτη τους, γι' αυτό και ο κόκκος από το φιλμ! Πρόκειται για το Potez 631 της Heller στην 1/72, το οποίο με μικρές παρεμβάσεις μετατράπηκε σε 633 Grec! Η αφορμή για ένα ελληνικό Potez ήταν μια κατασκευή του Τσώνου Μέγα στο Μοντέλο (τεύχος 3, Χειμώνας 86-87)! Μετέτρεψε ο αθεόφοβος ένα Bf-110 στην 1/48, σε Potez 633! Ηρωικές μοντελιστικές εποχές!!! Το μοντέλο μου βάφτηκε με χρώματα -τι άλλο- Humbrol, τα ελληνικά σήματα ήταν -αν θυμάμαι καλά- του Λαρόζα και οι αριθμοί κλήσης ήταν από ... Letraset! Μετά την κατασκευή του δωρήθηκε στο Πολεμικό Μουσείο Καλπακίου, αφού εκείνα τα χρόνια στο Μουσείο υπήρχαν μόνο 2-3 μοντέλα αεροσκαφών -σπασμένα κι αυτά- που έδρασαν το 1940, όντας βέβαιος που θα ακολουθούσε τον τύχη των υπολοίπων εκθεμάτων. Χρόνια μετά με χαρά διαπίστωσα πως το μοντέλο έστεκε όρθιο στα ... σκέλη του!!! Ούτε η αντένα δεν έλειπε!!! Πριν 7 χρόνια η Ένωση Μοντελιστών Ιωαννίνων συμπλήρωσε τη συλλογή μοντέλων του Μουσείου! Με δικά τους έξοδα μέλη της Ένωσης κατασκεύασαν όλα τα αεροσκάφη -ελληνικά και ιταλικά- που πήραν μέρος στον ελληνοιταλικό πόλεμο και τα δώρισαν στο Μουσείο!
- 3
- 2 years, 2 months ago
- You must be logged in to create new topics.
-