Nikos Aspiotis

Topics Engaged In

Viewing 15 topics - 1 through 15 (of 30 total)
    • Topic
    • Voices
    • Posts
    • Last Post
    • Sukhoi T-50, Zvezda 1/72 Καλή αρχή στο φόρουμ παιδιά! Το κιτ που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του '21 είναι αυτό: Για διάφορους λόγους έχει σταματήσει, παρά το γεγονός ότι έχει φτάσει σε ένα πολύ καλό σημείο (βάψιμο και wash στις κάτω επιφάνειες). Ας ξεκινήσω όμως από την αρχή. Θέλω να το κάνω να μοιάζει κάπως έτσι: Ξεκινώντας λοιπόν από το πιλοτήριο, χρησιμοποίησα τα κάπως κιτρινισμένα σήματα, καθώς η μπανιέρα ήταν επίπεδη: Μετά έπιασα την άτρακτο, η οποία ήταν στραβή, οπότε ενισχύθηκε με πλαστικό και λεπτή μπρούτζινη ράβδο: Στη φωτό βλέπετε και τις ήδη τοποθετημένες εισαγωγές, πάνω στις οποίες ακουμπάνε τα τοιχώματα των κύριων φωλεών. Οι οδηγίες λένε πρώτα να μπουν οι αεραγωγοί και μετά να κολλήσουν τα τοιχώματα πάνω τους. Δοκιμές έδειξαν ότι αυτό θα έκανε δύσκολο το στοκάρισμα. Οπότε πρώτα κόλλησα τα τοιχώματα στην άτρακτο και μετά έβαλα τους αεραγωγούς με λίγη πίεση. Επίσης παντού χρησιμοποίησα ενισχύσεις στις κολλήσεις γιατί δεν θα κρατούσε τίποτα. Γενικά ο τρόπος που οι άνθρωποι της Zvezda σοφίστηκαν το σύστημα των αεραγωγών, μας κάνει τη ζωή δύσκολη με πολύ τρίψιμο και στοκάρισμα σε δύσκολα σημεία. Στο 48άρι τους το βελτίωσαν λίγο. Παρακάτω οι αεραγωγοί από τη μεριά της ατράκτου: Τελικό αποτέλεσμα: Η κόλληση της ατράκτου ήθελε προσοχή και έκανα το λαθάκι να ξεκινήσω από πίσω προς τα εμπρός. Τελικά με πολλές συνεδρίες και πολλές λαβίδες τελικά κατάφερα κάτι: Όσο περίμενα να κολλήσει η άτρακτος έφτιαξα το σύστημα προσγείωσης (οι καλωδιώσεις στο τέλος): Τα χρώματα προέκυψαν από μίξεις Humbrol καθώς δεν είχα κάτι έτοιμο. Δεν διεκδικώ δάφνες πιστότητας, με το μάτι φαίνεται οκ. Είχα λίγα θέματα να φτιάξω το σβήσιμο μεταξύ των χρωμάτων και τελικά μου βγήκε σχετικά κοφτό: Έχει καιρό που έχει σταματήσει (λόγω δύσκολου wash ελέω ρηχής γράμμωσης) και όλο ψάχνω να βρω όρεξη να το συνεχίσω. Στο ενδιάμεσο ξεκίνησα ένα Eurofighter και ασχολήθηκα με το F-16A, το θέμα του οποίου φαντάζομαι έχει χαθεί. Κάποια στιγμή θα βρεθεί η όρεξη να το συνεχίσω. Χαιρετώ! Μαθιός

      Started by: Kataskopos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 4
    • 11
    • 10 months, 3 weeks ago

      George Roumbos

    • Mil Mi-24 Hind (Mi-25) Fuerza Aerea Sandinista, Monogram 1/48 Mil Mi-24 Hind (Mi-25) Fuerza Aerea Sandinista   Γενικά: Το συγκεκριμένο ελικόπτερο δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς το «ιπτάμενο θωρηκτό» είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ελικόπτερα στον κόσμο, με πλουσιότατη δράση εδώ και 4 δεκαετίες σε διάφορα θέατρα συγκρούσεων και με διάφορες χώρες ανά τον πλανήτη. Ανάμεσα στις πάρα πολλές και άκρως ενδιαφέρουσες παραλλαγές, επέλεξα ένα ελικόπτερο όπως επιχειρούσε με τις δυνάμεις των Sandinista στην Νικαράγουα στις αρχές της δεκαετίας του ’80 καθώς τι κιτ έδινε σήματα για το συγκεκριμένο. Πρόκειται για το κιτ #5819, Mil Mi-24 Hind Gunship από την σειρά Behind the Iron Curtain, της Monogram του 1990, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από το κιτ #5819 του 1987… Οι χαλκομανίες είναι για 4 διαφορετικά ελικόπτερα, ένα κλασσικό Σοβιετικό, ένα Ανατολικογερμανικό, ένα Τσεχοσλοβάκικο και ένα των Sandinista. Από την αρχή αποφάσισα να κάνω το τελευταίο καθώς είναι σπάνιο θέμα. https://en.wikipedia.org/wiki/Mil_Mi-24#Nicaraguan_civil_war_(1980%E2%80%931988) Βέβαια και όπως γίνεται συνήθως, ανακάλυψα στην πορεία ότι τα Mi-24 των Sandinista ήταν στην ουσία Mi-25, η έκδοση εξαγωγής του Mi-24D, οπότε είχα να κάνω λίγη δουλειά παραπάνω, κυρίως όσον αφορά τις αντένες και το σύστημα υπέρυθρων παρεμβολών στην ράχη, (IR Jammer). Φωτογραφίες των Mi-24 σε υπηρεσία με τους Sandinista είναι σπάνιες, λίγες και δεν έχουν καλή λεπτομέρεια, αλλά μετά από πολύ έρευνα, μπόρεσα να βρω αρκετό υλικό για να δουλέψω. Πολύτιμη βοήθεια είχα από συνάδελφο πιλότο στα S-64, τον Mario Calderon, ο οποίος είναι Συνταγματάρχης (εα) του Περουβιανού Στρατού και είχε υπηρετήσει με τον συγκεκριμένο τύπο, καθώς πολλά πρώην Mi-24 της Νικαράγουας δόθηκαν στον Στρατό του Περού. Έτσι, πέραν των διαφόρων πληροφοριών όσον αφορά τα χρώματα, την διαμόρφωση και λεπτομέρειες, (κυρίως για τα πιλοτήρια και εξωτερικά), μου είπε ακόμη και τις μάρκες και τύπους λιπαντικών που χρησιμοποιούσε όλη η Λατινική Αμερική… Άλλη μία λεπτομέρεια, οι οθόνη στο πιλοτήριο του κυβερνήτη ήταν άχρηστη, καθώς η ΕΣΣΔ δεν τους είχε δώσει τους κωδικούς και το πρόγραμμα για την λειτουργία τους… (την χρησιμοποιούσαν για να «τσιτώνουν» τον εκάστοτε χάρτη της περιοχής που επιχειρούσαν…). Κιτ – κατασκευή: Το κιτ έχει καλή λεπτομέρεια, αν και λίγο χοντροκομμένη σε σημεία, αλλά και σοβαρά προβλήματα και ελλείψεις… Επιγραμματικά, και τα δύο πιλοτήρια χρειάζονται καλώδια, πλαϊνές κονσόλες, θήκες στις πόρτες, το μπροστά θέλει νέο σύστημα σκόπευσης για τον πυροβολητή, κυτία πρώτων βοηθειών κλπ.  Το ίδιο και ο χώρος επιβίβασης των στρατιωτών. Το κιτ δίνει την δυνατότητα να μπουν οι θήρες επιβίβασης στην καμπίνα επιβατών στην ανοιχτή θέση από την δεξιά πλευρά μόνο, όπως και οι καλύπτρες και η πόρτα του κυβερνήτη. Από τα σοβαρότερα προβλήματα ήταν η εφαρμογή της καμπίνας των επιβατών στα δύο μισά της ατράκτου, όπως και των κινητήρων… Τελικά για να κλείσει το σύνολο, …αφαίρεσα το μπροστινό μέρος των κινητήρων μέχρι την μέση περίπου, ενώ για να «κάτσει» σωστά η καμπίνα, έβαλα «σφήνα» μία …τσιμεντόπροκα! Χρειάστηκε στόκος σε αρκετά σημεία, άρα και τρίψιμο και επαναχάραξη σε αυτά τα σημεία. Άλλο ένα σημείο που δεν μου άρεσε ήταν οι έλικες του κυρίως στροφείου, οι οποίες είναι ίσιες, σε θέση περιστροφής στο έδαφος και δεν έχουν την χαρακτηριστική κλίση λόγω του βάρους για έλικες αυτού του μεγέθους μόλις είναι ακίνητοι στο έδαφος.  Προσπάθησα να τις λυγίσω ζεσταίνοντάς τες αλλά λόγω ηλικίας του πλαστικού, η πρώτη που πήγα να το κάνω, έσπασε στην μέση…, οπότε τις άφησα όπως ήταν… Επίσης, δεν υπάρχει καμία λεπτομέρεια στις κεφαλές των κεντρικού και ουραίου στροφείου, όσον αφορά τις υδραυλικές γραμμές.  Αυτές τις έκανα με σύρμα διαφόρων διατομών. Στα πιλοτήρια πρόσθεσα τις καλωδιώσεις, έφτιαξα νέο σύστημα σκόπευσης για τον πυροβολητή, έβαλα πλαϊνές κονσόλες από spare χαλκομανίες, κυτία πρώτων βοηθειών και πρόσθεσα πραγματικούς αεροπορικούς χάρτες της περιοχής σε σμίκρυνση, πλαϊνή θήκη χαρτών στην πόρτα του κυβερνήτη, ένα clip board με check list, μία εφημερίδα εποχής της Νικαράγουας και ένα …πακέτο τσιγάρα, (θεριακλής ο κυβερνήτης…). Στον χώρο των επιβατών πρόσθεσα λεπτομέρειες στις θύρες εισόδου, εξόδου, καλωδιώσεις, θήκες στον διαχωριστικό τοίχο με έγγραφα, χάρτες κλπ, ένα πυροσβεστήρα πίσω από τα πιλοτήρια κλπ Εξωτερικά αντικατέστησα τις 3 αντένες στην ουρά, πρόσθεσα άλλες 2, όπως και στην κοιλιά του ελικοπτέρου με το καλώδιο, την γείωση στο δεξιό σκέλος προσγείωσης, σωληνάκια υδραυλικών στα σκέλη προσγείωσης, τα δύο στηρίγματα για τα καλώδια στην ράχη, τα καλώδια και έφτιαξα από το μηδέν το IR Jammer. Έγινε επαναχάραξη σε πολλά σημεία, καθώς το κιτ έχει και χαραγμένη γράμμωση ΑΛΛΑ και υπερυψωμένη… Έβαλα μόνο τους κάλαθους των ρουκετών και τις βάσεις για τους πυραύλους, χωρίς όμως τους ίδιους τους πυραύλους καθώς δεν είχαν παραδοθεί ποτέ από την ΕΣΣΔ. Στο πυροβόλο στην μύτη, έκοψα τις κάνες τις οποίες έφτιαξα με μύτες από σύριγγες και ταινία μασκαρίσματος. Χρώμα: Για το χαρακτηριστικό χρώμα των Σοβιετικών πιλοτηρίων, χρησιμοποίησα μία μίξη από Italeri #4739, #4650 και #4696, «συνταγή» που μου πρότεινε ο καλός μου φίλος και συνάδελφος μοντελιστής Stenka Petkov. Άλλη λύση είναι μίξη από Mr Color Aqueous Hobby Color H45 και Η46 ή όπως περιέγραψα εδώ στο φόρουμ, μίξη από 2 μέρη πράσινο Η46 και από ένα μέρος μπλε Η5 και λευκό Η11, ξανά Mr Color Aqueous Hobby Color. https://emioannina.gr/forums/topic/soviet-interior-green/ Φυσικά υπάρχει και έτοιμο, όπως το C-391 Interior Turquoise Green (Soviet), Mr. Color for Soviet Aircraft. Παρακάτω, δείγμα από το γνήσιο χρώμα: Φυσικά υπάρχουν ΠΑΡΑ πολλές αποχρώσεις στα πραγματικά, ανάλογα με τις συνθήκες, την παλαιότητα κλπ, οπότε μην «τρελαίνεστε» και τόσο πολύ… Εξωτερικά ήταν …μαντεψιά στηριγμένος σε βίντεο και φωτογραφίες ή εικόνες, φθαρμένα από τον ήλιο φυσικά, έτσι κάποιο «αμμώδες», ένα πράσινο και μπλε-γκρι από κάτω, το ίδιο χρώμα και για το εσωτερικό της καμπίνας των επιβατών, (εγώ χρησιμοποίησα RLM 79 Sandgelb #UA505 της Lifecolor, Russian Armor Green #4807 Model Master για τις πάνω επιφάνειες και RLM 76 Lichtblau #2086 Model Master για τις κάτω). Η σχετική παλαίωση έγινε κυρίως με σκόνες Tamiya, μαύρο wash της Flory Models και weathering pencils AK. Οι εξαγωγές των κινητήρων έγιναν με Jet Exhaust Model Master και σκόνες, ενώ διάφορες διαρροές με λάδια. Για τα σήματα, πέραν των χαλκομανιών του κιτ, εκτύπωσα ένα ακόμη roundel για την κοιλιά, όπως και το “Fuerza Aerea Sandinista” εκατέρωθεν του ουραίου, καθώς τα τελευταία του κιτ διαλύθηκαν από το Microscale SOL… Βάση: Για την βάση, χρησιμοποίησα ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι ξύλου το οποίο στην επιφάνειά του ήταν σαγρέ φορμάικα. Χάραξα τις χαρακτηριστικές πλάκες τσιμέντου των χώρων στάθμευσης των αεροδρομίων και ακλουθώντας τις οδηγίες του καλού φίλου και μέλους μας Γιάννη Δαμιανίδη, Σμηνάρχου (ΕΑ), έκανα τις φθορές στο τσιμέντο, κυρίως στα σημεία όπου έχουν πέσει υδραυλικά υγρά, τα οποία «τρώνε» το τσιμέντο, όπως και το σημείο γείωσης. Το βάψιμο έγινε με διάφορα γκρι και μπόλικες και διαφορετικές φθορές, με λάδια, σκόνες κλπ Για το έδαφος έβαλα πραγματικό χώμα πασπαλισμένο σε ξυλόκολλα, πετραδάκια και διάφορα «χορταρικά» της Noch. Φιγούρες: Οι φιγούρες είναι Σοβιετικοί μηχανικοί του Β’ΠΠ, ευγενική χορηγία του φίλου και μέλους μας Χάρη Μπινώλη και φύγαμε για τις… Πινελιές: Κάπως πρέπει να γεμίσει ο χώρος… οπότε, έφτιαξα μία παλέτα από ξυλαράκια, το ένα βαρέλι είναι έτοιμο, το άλλο το έφτιαξα από κυλινδρικό πλαστικό και σύρμα για τα νεύρα, εργαλειοθήκη από πλαστικό και διάφορα εργαλεία από διάφορα υλικά, ενώ ο μεγάλος πυροσβεστήρας έγινε από σύριγγα και πολλά ετερόκλητα κομμάτια. Οι τάκοι έγιναν από ξύλο, το οποίο τρύπησα στην μέση για να περάσουν τα σχοινιά, όπως και στην πραγματικότητα. Τελική πινελιά ήταν το …φίδι από εποξικό στόκο δύο συστατικών που επιτίθεται σε αρουραίο των αγρών… και τα δύο βάση σχετικής έρευνας περί δηλητηριωδών φιδιών και αρουραίων της Λατινικής Αμερικής… (με τον μοντελισμό θα γίνουμε και …φυσιοδίφες!!!) Ευχαριστώ για τον χρόνο σας!

      Started by: George Roumbos in: Διοράματα

    • 3
    • 21
    • 1 year, 4 months ago

      Nikos Aspiotis

    • FARMANN MF-7 HYDRAVION 1/32 ΙΔΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟ ΞΥΛΟ Παρακάτω ακολουθούν φωτογραφίες από την ιδιοκατασκευή του θέματος. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες από την κατασκευή συρματόσχοινων και τους τανυστήρων. Για σύρματοσχοινο χρησιμοποίησα σύρμα από καλώδιο, πάχους 0,06 χιλ. και για τανυστήρες κομμάτια μήκους περίπου 5 χιλ. από μακριές σύριγγες επισκληριδίου, εσωτερικής διαμέτρου 0,15 χιλ, κατάλληλα διαμορφωμένα. Η στήριξη τους έγινε με την κατασκευή "θηλιών" από λίγο πιο χοντρό σύρμα, οι οποίες τοποθετήθηκαν με CA  σε κατάλληλες τρύπες στο ξύλο. Απαραίτητη η χρήση του ταχυτροχού. λιμών , και αιμοστατικών λαβίδων για την διαμόρφωση των τανυστήρων. Όπως πάντα, στην διάθεσή σας για απορίες/ερωτήσεις!                                  

      Started by: Βασίλης Τζίμας in: Αεροπορικά Θέματα

    • 3
    • 4
    • 1 year, 4 months ago

      Nikos Aspiotis

    • Ta152-Zoukei Mura 1/48 Καλησπέρα σας, η φιγούρα του ta152 προκλητική το ίδιο και το κιτ της ΖΜ...είχα ξεκινήσει με το shinded στην  1/32 οπότε αυτό ήταν το 2ο που έφτιαχνα απο τους Ξεχωριστούς Ιάπωνες. Η λογική ίδια με έμφαση στην εσωτερική δομη του αεροσκάφους με δεξαμενές καυσίμων, τα χωροδικτυώματα στην άτρακτο και τις πτέρυγες κλπ κλπ. Γενικά όρεξη να έχεις και ικανότητες να το απογειώσεις κάτι που δεν έκανα..... έβαψα με true metals και ak real εξωτερικά, άφησα και ένα κομμάτι ανοιχτό για να μου θυμίζει το εσωτερικό που είχα φτιάξει το επόμενο θα είναι το 32ρι τους..    

      Started by: Nikos Aspiotis in: Αεροπορικά Θέματα

    • 3
    • 4
    • 1 year, 5 months ago

      George Roumbos

    • Dornier Do-335 A-0 “Pfeil” Captured, ProModeler / Monogram 1/48 Dornier Do-335 A-0 “Pfeil” Captured Ιστορία Το Dornier Do-335 υπήρξε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα Γερμανικά αεροσκάφη του Β’ ΠΠ, το οποίο εμφανίστηκε πολύ αργά και δεν πρόλαβε να λάβει μέρος στις επιχειρήσεις του πολέμου. Το επονομαζόμενο και ως «Βέλος» ή «Μυρμιγκοφάγος» από τους πιλότους της Luftwaffe, είχε πληθώρα καινοτομιών, όπως οι δύο κινητήρες, ένας στο ρύγχος και ο δεύτερος στην ουρά με δυο αντιστρεφόμενες έλικες (pull/push) που του έδιναν πολύ υψηλή ταχύτητα, μεγάλες πτερυγικές επιφάνειες που το έκαναν αρκετά ευέλικτο και σταθερό σε κλειστές αερομαχίες, εκτινασσόμενο κάθισμα με απορριπτόμενα μέσω εκρηκτικών μπουλονιών πίσω κάθετο σταθερό και πίσω έλικα. Για περισσότερα στοιχεία https://en.wikipedia.org/wiki/Dornier_Do_335 Στο τέλος του πολέμου, οι σύμμαχοι πήραν ορισμένα Do-335 για αξιολόγηση, με δύο από αυτά να καταλήγουν στις ΗΠΑ και με μόνο το ένα να επιβιώνει, μετά από αρκετές περιπέτειες, μέχρι στις ημέρες μας, το οποίο είναι και το μοναδικό διασωθέν αεροσκάφος αυτού του τύπου. Πρόκειται για το Dornier Do-335 A-0 (A-02), VG + PH / 102, s/n #240102. Σχετικές φωτογραφίες με το συγκεκριμένο αεροσκάφος σε Αμερικανικό έδαφος με την παρουσία και των Γερμανικών αλλά και των Αμερικανικών σημάτων αποτέλεσαν την έμπνευση για την κατασκευή μου. Κιτ Το κιτ είναι της ProModeler / Monogram στην 1/48 του 1974.  Ένα αρκετά παλιό κιτ το οποίο δείχνει την ηλικία του και σαφώς δεν συγκρίνεται με τα πολύ καλύτερα σύγχρονα κιτ του συγκεκριμένου αεροσκάφους.  Στα αρνητικά, η μέτρια εφαρμογή, (στο δικό μου τα δύο μισά της ατράκτου ήταν σκεβρωμένα σε σχήμα “S”), οι μέτριες φιγούρες, φτωχή καρτέλα σημάτων, με υπερυψωμένη γράμμωση και ελάχιστα πριτσίνια.  Στις οδηγίες αναφέρει την διθέσια έκδοση ως «νυχτερινό καταδιωκτικό» κάτι που είναι λάθος, καθώς στην νυχτερινή έκδοση το πίσω κόκπιτ ήταν τελείως διαφορετικό με μία πολύ μικρή καλύπτρα, οπότε αφήστε στην άκρη ευθύς εξαρχής τις δύο αντένες στα φτερά. Μιλώντας για καλύπτρες, θα χρειαστεί ΠΟΛΥ προσοχή στην αφαίρεσή τους από το πλέγμα, καθώς τα σημεία επαφής εκτίνονται ακόμη και πιο πάνω από τον σκελετό της καλύπτρας στο «καθαρό» κομμάτι, ένα πολύ σοβαρό λάθος… Τέλος, μην ξεχάσετε να προσθέστε βάρος στο ρύγχος, αλλιώς το τελειωμένο μοντέλο θα «σουζάρει»… Στα θετικά του κιτ είναι σίγουρα τα φωτοχαραγμένα με αρκετές λεπτομέρειες και για τα 2 κόκπιτ, αν αποφασίσετε να κάνετε την διθέσια εκπαιδευτική έκδοση, για την θυρίδα επιβίβασης του πληρώματος, καθώς και οι λάμες απομάκρυνσης της λάσπης στους τροχούς του κυρίως συστήματος προσγείωσης, όπως και τα στηρίγματα των θυρίδων του κινητήρων. Οι τροχοί έρχονται ήδη «πατημένοι» - ίσως περισσότερο απ’ όσο πρέπει – ενώ οι οδηγίες είναι πολύ χρηστικές με φωτογραφίες του πραγματικού αεροσκάφους για τις διάφορες λεπτομέρειες. Τέλος υπάρχει η δυνατότητα να αφήσετε και τους 2 κινητήρες με ανοιχτές τις αριστερές θυρίδες καθώς δίνονται και οι δύο ενσωματωμένοι στην αριστερή μεριά της ατράκτου. Κατασκευή Λόγω της κακής χύτευσης του πλέγματος των διαφανών για τις καλύπτρες, αναγκαστικά έπρεπε να βρω ή aftermarket καλύπτρες ή κάπως να καλύψω το κόκπιτ… ευτυχώς βρήκα τις φωτογραφίες με το «102» σε Αμερικανικά χέρια που σε ορισμένες από αυτές το έδειχνε με μουσαμά πάνω από την καλύπτρα, οπότε η κατασκευή της αιχμαλωτισμένης έκδοσης έγινε μονόδρομος για εμένα… Άφησα στην άκρη τα φωτοχαραγμένα για το επόμενο Dornier Do-335 που είχα στην συλλογή μου και χρησιμοποίησα μόνο αυτά για την θυρίδα επιβίβασης και τις λάσπες στους τροχούς. Πρόσθεσα σκάγια στο ρύγχος τα οποία και κόλλησα στην θέση τους με ξυλόκολλά, (μην χρησιμοποιήσετε κόλλα στιγμής, καθώς ο μόλυβδος από τα σκάγια θα αντιδράσει σε μερικά χρόνια με την κόλλα με αποτέλεσμα να διογκωθεί η κόλλα και να «σκάσει» (ανοίξει) το σημείο…) Αφαίρεσα τον υποτυπώδη σωλήνα pitot και τον αντικατέστησα με καρφίτσα, πρόσθεσα τα υδραυλικά σωληνάκια στα συστήματα προσγείωσης, έφτιαξα εκ του μηδενός πλήρες εσωτερικό για τον προβολέα στο αριστερό φτερό και φυσικά τα δύο φώτα ναυσιπλοΐας στα ακροπτέρυγα από περισσεύματα διαφανούς πλέγματος, τρυπημένο στην μέση, το αντίστοιχο χρώμα για αριστερά/δεξιά και τρίψιμο μέχρι να έρθει στο κατάλληλο σχήμα. Όπως προανέφερα, η άτρακτος ήταν «σκεβρωμένη» σε σχήμα «S», έτσι χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια να έρθει στο κατάλληλο σχήμα με βοήθεια από τις κεντρικές πτέρυγες για κόντρα… Η εφαρμογή ήταν αναπάντεχα καλή και χρησιμοποίησα ελάχιστο στόκο σε ορισμένα σημεία… Επαναχάραξα όλες τις γραμμώσεις στα φτερά πάνω και κάτω και πρόσθεσα ορισμένα μόνο από τα χιλιάδες πριτσίνια του πραγματικού αεροσκάφους… Όλο το μοντέλο βάφτηκε πρώτα Aluminum της Model Master και ακολούθησε το βάψιμο της παραλλαγής που έγινε με ακρυλικά της LifeColor από τα αντίστοιχα σετ για την Luftwaffe και οι διάφορες λεπτομέρειες με ακρυλικά της Vallejo, της Model Master και της Italeri. Οι σταυροί στο άνω μέρος των πτερύγων βαφτήκαν αφού μασκάρισα καταλλήλως, ενώ και για τον κωδικό κλήσης του συγκεκριμένου αεροπλάνου, το VG + PH, έφτιαξα μάσκες από χαρτοταινία και τους ψέκασα και αυτούς.  Ο αριθμός «102» εκατέρωθεν στο κάθετο σταθερό βάφτηκε free hand. Για τις σβάστικες  χρησιμοποίησα το αντίστοιχο σετ του Plastimodelismo, ενώ τα σήματα του αμερικανικού ναυτικού είναι από το spares box. Όλες οι επιφάνειες ξύστηκαν με ντουκόχαρτο 2000 βαθμών αρχικά και στην συνέχεια με 800 βαθμών σε επιλεγμένα σημεία αποκαλύπτοντας το Aluminum από κάτω. Αφού σφραγίστηκαν όλα με ακρυλικό βερνίκι matt της Model Master, ξεκίνησα την παλαίωση με washes της ΑΚ, weathering pencils από την ίδια εταιρεία, διάφορα λάδια και σκόνες της Tamiya και ξηροπαστέλ. Τέλος, όλο σφραγίστηκε ξανά με ακρυλικό matt βερνίκι της Model Master. Βάση Η βάση είναι κομμάτι μπλε φελιζόλ, το οποίο πέρασα με ακρυλικό στόκο οικοδομής, χάραξα τις πλάκες και έτριψα κατά τόπους για να αποδώσω την φθαρμένη επιφάνεια της πίστας σε κάποια άκρη του αεροδρομίου που ήταν παρκαρισμένο το αεροσκάφος.  Βάφτηκε με κάποιο τυχαίο ανοιχτό γκρι και έγιναν φθορές και ίχνη διαρροών με washes της ΑΚ, Oil της Gunze, λάδια, σκόνες αγιογραφίας, ξηροπαστέλ και …πραγματικά καμένα λάδια μηχανής. Τέλος, πρόσθεσα μερικά «χορταράκια» σε ορισμένα σημεία στα κενά από τις πλάκες. Για τους μουσαμάδες, χρησιμοποίησα εποξικό στόκο 2 συστατικών της Tamiya, με την βοήθεια μαγειρικού κυλίνδρου και …ταλκ για να μην κολλάει το υλικό στον κύλινδρο, τους τοποθέτησα επί του μοντέλου για να πάρουν το επιθυμητό σχήμα, βάζοντας σελοφάν από κάτω για να μην κολλήσουν στο μοντέλο.  Αφού στέγνωσαν, τους έβαψα και τους κόλλησα στην θέση τους με ξυλόκολλα και πρόσθεσα τα σχοινιά αφού πρώτα τα κέρωσα. Οι τσιμεντένιοι μπλόκοι στο έδαφος είναι κομματάκια φελιζόλ περασμένα με υγρό στόκο της Gunze 500 βαθμών και δέστρες από σύρματα. Όλα τα σχοινιά κερώθηκαν πριν μπουν στην θέση τους.  Οι τάκοι στους τροχούς είναι από λεπτά ξυλαράκια ενώ από ξυλαράκια έφτιαξα και τις 2 σκάλες. Η πλατφόρμα εργασίας έγινε από διάφορα πλαστικά, μέταλλο, καρφίτσες για άξονες στους τροχούς και λεπτό ξύλο για το πάνω μέρος. Γενικά έμεινα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα καθώς μπόρεσα να «σώσω» ένα κιτ με διάφορα προβλήματα, με κύριο αυτό στις καλύπτρες. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!    

      Started by: George Roumbos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 4
    • 9
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • Dornier Do-17 E-1, Bilek 1/72 Dornier Do-17 E-1 (57 + A39) 9/KG 255, Memmingen Germany 1936/37 Bilek 1/72   Το Dornier 17 ήταν ένα δικινητήριο ελαφρύ βομβαρδιστικό της Γερμανικής Αεροπορίας.  Πρωτοπέταξε τον Νοέμβριο του 1934 με το τελευταίο να αποσύρεται τον Σεπτέμβριο του 1952 από τις τάξεις της Φινλανδικής αεροπορίας. Συνολικά κατασκευάστηκαν 2139 Do-17 σε διάφορες εκδόσεις, με το Do-17Z να αποτελεί την κύρια και περισσότερο παραχθέντα έκδοση. Είδε δράση κατά τον ισπανικό εμφύλιο και τον Β’ΠΠ υπηρετώντας σε διάφορες αεροπορίες του Άξονα αλλά και την RAF! Το κιτ της Bilek στην 1/72 είναι αρκετά παλιό, (από το 1997) και προσφέρει σήματα για την κατασκευή δύο εκδόσεων, της «Ε» και «F». Φτωχό εσωτερικό με τα απολύτως απαραίτητα, αλλά στον αντίποδα καταπληκτική χαραγμένη εξωτερική γράμμωση και πριτσίνια! Αποφάσισα να κατασκευάσω την έκδοση «Ε-1», για ένα προπολεμικό αεροσκάφος φρέσκο από την γραμμή παραγωγής στην Γερμανία το 1937 με την χαρακτηριστική splinter παραλλαγή και τα χρώματα της περιόδου του Ισπανικού Εμφυλίου. Στόκος χρειάστηκε σε διάφορα σημεία της ατράκτου και των φτερών, αλλά τίποτα το δραματικό.  Στο πιλοτήριο πρόσθεσα της ζώνες ασφαλείας και 2 πίνακες οργάνων, αλλά μέχρι εκεί καθώς δεν θα φαινόταν σχεδόν τίποτα στο τελικό αποτέλεσμα. Εξωτερικά άλλαξα τους οδηγούς στα πηδάλια με συρματάκια και αντικατέστησα τα καλύμματα των τροχών που ήταν πολύ χοντρά με άλλα κατασκευασμένα από λεπτό αλουμινόφυλλο από συσκευασία καφέ. Το βάψιμο έγινε αποκλειστικά με χρώματα Humbrol ενώ οι φιγούρες είναι από σετ της Preiser και της Revell. Προσοχή χρειάζεται με τις χαλκομανίες καθώς είναι πολύ λεπτές, ενώ η σβάστικα στα πηδάλια είναι από aftermarket σετ καθώς αυτές του κιτ διαλύθηκαν με το που άγγιξαν το νερό… Για την βάση, επέλεξα να ξεφύγω από τις τετριμμένες τετράγωνες ή παραλληλόγραμμες και κατέληξα σε ένα οκτάγωνο σχήμα σύμφωνα με το ίδιο το αεροσκάφος.  Ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ περισσότερο! Η βάση είναι φελιζόλ οικοδομής, βαμμένη καφέ και πασπαλισμένη με 3 διαφορετικά «γρασίδια» της Noch.  Το περίγραμμα είναι ξύλινο πηχάκι κομμένο και τριμμένο καταλλήλως. Οι φιγούρες βάφτηκαν με ακρυλικά Vallejo ενώ οι σκάλες είναι ιδιοκατασκευές από λεπτά ξυλαράκια. Γενικά ευχάριστη κατασκευή για ένα μοντέλο χαμηλών απαιτήσεων που με άφησε ικανοποιημένο λόγω της παραλλαγής κυρίως!!! Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!

      Started by: George Roumbos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 4
    • 10
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • Messershmitt BF110E- Eduard 1/48 το εν λόγο εργαλείο του αξονα, στην wespen έκδοση του μου άρεσε πάντα και είπα να το δοκιμάσω με την χειμερινή του περιβολή...απο κάτω είναι βαμμένο splinter αλλά τελικά δεν φαίνεται τπτ, κάτι δεν έκανα καλά είναι βαμμένο με το σετ της ak, οι καπνιές στις εξατμίσεις απο την μέσα μεριά της πτέρυγας είναι λάθος αφού θα έπρεπε να είναι απο κάτω που βγαίνουν , αλλά δεν είναι και το μόνο λάθος μου φαίνεται ότι βγήκε σχετικά καλό, το επόμενο θα είναι καλύτερο όπως λέω πάντα!

      Started by: Nikos Aspiotis in: Αεροπορικά Θέματα

    • 2
    • 2
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • AH-64 A+ «Apache» ΕΣ 1015 AH-64 A+ «Apache» ΕΣ 1015 Ταγματάρχης (ΑΣ) Σκούρας Δημήτριος Λοχαγός (ΑΣ) Κακαμπάκος Αθανάσιος Πεσόντες στο καθήκον 05 Νοεμβρίου 2008   Ξεκινώντας αυτό το ταξίδι δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ που θα με οδηγούσε τελικά, σε τι συναισθήματα και σε ποιες ανεπανάληπτες και συγκλονιστικές στιγμές, μόλις το παρέδιδα στην μητέρα του Ταγματάρχη (ΑΣ) Δημήτρη Σκούρα... Όπως αυτός, έτσι και εγώ πετώ με ελικόπτερα... Φυσικό και επόμενο ήταν να αναλάβω την κατασκευή του ελικοπτέρου του. Το από καιρό αγορασμένο κίτ σε τεύχη από το περιοδικό «Πτήση», περίμενε υπομονετικά στο ράφι του εργαστηρίου μου... Σαν κάτι να ανάμενε τόσα χρόνια, σαν να ήξερε πώς προοριζόταν για κάτι διαφορετικό από ένα ακόμη τελειωμένο μοντέλο... Τελικώς η πολύχρονη αναμονή έλαβε τέλος για έναν ιερό σκοπό... Στα πλαίσια του Εγχειρήματος "Πεσόντες Ηπειρώτες Αεροπόροι στην Ελλάδα" της Ένωσης Μοντελιστών Ιωαννίνων, το ξεκίνησα ένα απόγευμα του Μάρτη, με σκοπό να αναπαραστήσω το ελικόπτερο Apache AH-64A+ ΕΣ-1015, με το οποίο στις 05 Νοεμβρίου 2008, βρήκαν τραγικό θάνατο ο Ταγματάρχης (ΑΣ) Σκούρας Δημήτριος, 36 ετών και ο Λοχαγός (ΑΣ) Κακαμπάκος Αθανάσιος, 33 ετών... Με τον Ταγματάρχη (ΑΣ) Δημήτρη Σκούρα μας χώριζαν 364 ημέρες... Το εγχείρημα μας πήρε ακριβώς 364 ημέρες για να ολοκληρωθεί...   ΟΛΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΟΛΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ  

      Started by: George Roumbos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 3
    • 7
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • Mustang F6D – Dragon 1/32 σε κάποια φάση είχα ασχοληθεί με αρκετά μοντέλα σε bare metal, και το f6d το αναγνωριστικό mustang της dragon ήταν μια πολύ καλή επιλογή...Τα διακριτικά είναι αυτά της miss margaret που επέζησε του πολέμου, έγινε απο την αρχή restore και σε κάποια φάση σε ένα airshow δυστυχώς υπήρξε ενα μικρό ατύχημα...σε κάθε περίπτωση το αεροσκάφος ήταν πιο γυαλιστερό και καινούργιο απο καινούργιο οπότε δεν έκανα φθορές κλπ, προσπάθησα να το βγάλω του κουτιού έβαψα με chrome της ak true metals και διάφορα polishwd aluminium, ενώ ήθελα να μην αφήσω δαχτυλιές και άλλες τσαπατσουλιές που με χαρακτήριζαν ειδικά εκείνη την περίοδο σε ικανοποιητικό βαθμό τα κατάφερα είχα πάρει και άλλες φωτό απο τα στάδια της κατασκευής οπότε και τις παραθέτω γενικά πρόκειται περί μοντελάρας και το κιτ αν το βρείτε αξίζει τον κόπο...έχει δεχθεί κριτικές για το over rivetting που το χαρακτηρίζει αλλά δεν με χάλασε  

      Started by: Nikos Aspiotis in: Αεροπορικά Θέματα

    • 3
    • 6
    • 1 year, 6 months ago

      Βασίλης Τζίμας

    • Super Tomcat F14d – 1/48 Hasegawa Γνωστή ποσότητα το εν λογω κιτ, πριν την εμφάνιση της νέας εσοδίας με amk και tamiyaαποτελούσε και την μοναδική επιλογή ενός τίμιου γατούλη...Παλιότερα θυμάμαι με είχε ταλαιπωρήσει στην ένωση περιοχής κόκμπιτ και ατράκτου αλλά τώρα το πάντρεμα έγινε οκ..το ίδιο είχε συμβεί με λίγο ταλαιπωρία στις φωλεές των κυρίων σκελών αλλά με dry fitting και λίγη υπομονή (που δεν με χαρακτηρίζει) ήρθε τα decals ήταν αρχαία οπότε είχαμε μικρά δράματα, αλλά τα gunze βοήθησαν να έχω ένα όμορφο αποτέλεσμα για τα δεδομένα μου

      Started by: Nikos Aspiotis in: Αεροπορικά Θέματα

    • 4
    • 4
    • 1 year, 6 months ago

      Βασίλης Τζίμας

    • Leopard 1 GR 26 EMA Λιτόχωρο Meng, 1/35 Leopard 1 GR 26 EMA Λιτόχωρο Meng, 1/35   Στα πλαίσια των συναντήσεων των βετεράνων της 26ης Επιλαρχίας Μέσων Αρμάτων του Λιτόχωρου, αποφασίστηκε να κάνουμε δώρο στον διοικητή της επιλαρχίας και να παραμείνει στο διοικητήριο, ένα μοντέλο του Leopard 1 GR, άρματος που ήταν το σήμα κατατεθέν για τις 2 μάχιμες επιλαρχίες, (23 & 26) της 24ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας Λιτόχωρου επί σειρά ετών. Μετά από ομαδική αγορά, μου ανατέθηκε η κατασκευή του μοντέλου.  Το κιτ είναι της Meng, Leopard 1 A3/A4 στην 1/35. Πολύ καλό κιτ, με άριστη εφαρμογή, μια μικρή καρτέλα φωτοχαραγμένων και ελληνικά σήματα. Στα μείον οι «ρηχές» εξατμίσεις εκατέρωθεν του σκάφους, (αυτές του παλιού κιτ της Italeri είναι πιο σωστές) και στις οδηγίες βαψίματος παρουσιάζεται η παραλλαγή που έφεραν τα Leopard 1 GR από το Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων στον Αυλώνα.  Αυτή η παραλλαγή διέφερε και στο σχήμα αλλά και στις χρωματικές αποχρώσεις από τα υπόλοιπα άρματα που είχαν οι 23 και 26 ΕΜΑ, καθώς τα έβαψαν εκ νέου στο ΚΕΤΘ για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1994, (το γνωρίζω πολύ καλά διότι ήμουν παρών…). Επίσης, η απεικόνιση της παραλλαγής είναι ανάποδη, δηλαδή η αριστερή πλευρά κανονικά είναι η δεξιά… Κατά τα άλλα, απροβλημάτιστη συναρμολόγηση, πολύ καλό σύστημα ανάρτησης, πολύ καλή αναπαράσταση του συστήματος ΟΝΥΠΑΣ της διόπτρας νυχτερινής στόχευσης PZB-200 πολύ καλές χαλκομανίες. Το βάψιμο του μοντέλου έγινε με Vallejo και συγκεκριμένα τα #70985 Hull Red (RAL 8017), #70918 Ivory (RAL 9001), #70891 Intermediate Green (RAL 6003) και #70950 Black (RAL 9005), χρώματα που πλησιάζουν αρκετά κοντά με τα γνήσια χρώματα της παραλλαγής, όταν παραδόθηκαν τα άρματα το 1983.  (Μην χρησιμοποιείτε χρώματα με reference σε FS, καθώς μιλάμε για Γερμανικής παραγωγής άρματα και όχι Αμερικάνικα, οπότε τα χρώματα που χρησιμοποιούνται είναι από την γκάμα των RAL). Έγινε ένα διακριτικό σκόνισμα, ενώ το μοντέλο ολοκληρώθηκε από συνάδελφο μοντελιστή καθώς λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν το προλάβαινα, (ευχαριστώ Γιώργο Σιόντη!). Η βάση είναι ξύλινη, προσφορά του φίλου και μοντελιστή Παναγιώτη Καββαδά (ευχαριστώ!). Όχι το καλύτερο αποτέλεσμα κατ΄εμέ, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να φτιάξω και ένα δικό μου!!!

      Started by: George Roumbos in: Άρματα και στρατιωτικά οχήματα

    • 2
    • 6
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • De Havilland Mosquito MK.IV – 1/32 HK MODELS Δοκίμασα την τύχη μου σε ένα αρκετά απαιτητικό μοντέλο αυτό της HK στην 1/32.. ωραίο engineering σαν κιτ, με ενδιαφέρουσα προσέγγιση στις πτέρυγες που έδεναν σαν ''σαντουιτς΄΄ με την άτρακτό όντας σχηματισμένα σαν ένα κομμάτι τόσο το επάνω όσο και το κάτω μέρος της, αποφεύγοντας κολλήσεις κλπ ...έβαψα με το πακέτο της ak για τα wwii της raf χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα γενικά αν εξαιρέσεις το μέγεθος και τον χειρισμό που απαιτεί ήταν απροβλημάτιστη κατασκευή , παρόλα αυτά κινητήρες σκέλη προσγείωσης αλλά κια cockpit θέλαν την προσοχή τους και αρκετή εμπειρία

      Started by: Nikos Aspiotis in: Αεροπορικά Θέματα

    • 5
    • 15
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • Dornier Do-335 A-10 (114) Dornier Do-335 A-10 (114) Werk Nummer #240114 (Dornier Plant Oberpfaffenhofen, Bavaria, May 1945)   Η ιστορία αυτού του όντως επαναστατικού αεροσκάφους αναφέρθηκε στην προηγούμενη κατασκευή μου https://emioannina.gr/forums/topic/dornier-do-335-a-0-pfeil-captured-promodeler-monogram-1-48/ οπότε εδώ θα αναφερθώ μόνο στα του συγκεκριμένου μοντέλου. Το κιτ είναι της Revell, rebox του παλαιού κιτ της Monogram του 1974, όπως μας μαρτυρά και η στάμπα στο εσωτερικό μέρος των πτερύγων… Στην ουσία είναι ακριβώς το ίδιο κιτ, με τις ίδιες φιγούρες αλλά ΧΩΡΙΣ τα φωτοχαραγμένα του Monogram και ProModeler/Monogram… Η μόνη προσθήκη είναι η πιο πλούσια καρτέλα χαλκομανιών και τίποτε άλλο… Θέλοντας εξαρχής να φτιάξω την διθέσια έκδοση και μετά από έρευνα, ανακάλυψα ότι οι οδηγίες δίνουν ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ το αεροσκάφος #240114 ως έκδοσης Α-12, αλλά στην πραγματικότητα ήταν Α-10… Όλες οι πηγές συνηγορούν ότι το #240114 δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, γι’ αυτό και δεν έλαβε τον κωδικό ασύρματης κλήσης που είχαν όλα τα επιχειρησιακά αεροπλάνα της Luftwaffe, (στα πλαϊνά της ατράκτου και τις κεντρικές πτέρυγες από κάτω).  ΑΛΛΑ, υπάρχει φωτογραφία διθέσιου Do-335, με τον αριθμό «114» στο κάθετο πηδάλιο, με κατεστραμμένο το δεξιό κύριο σκέλος προσγείωσης, στο εργοστάσιο της Dornier στο Oberpfaffenhofen της Βαυαρίας μετά το τέλος του πολέμου.  Από την λίστα παραγωγής ΟΛΩΝ των Do-335, το μόνο «114» είναι ένα διθέσιο εκπαιδευτικό, έκδοσης Α-10.  Τι συμβαίνει λοιπόν?  Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι το αεροπλάνο παράχθηκε κανονικά από το εργοστάσιο, αλλά πιθανώς έπαθε ζημιές σε κάποια δοκιμή στο εργοστάσιο παραγωγής και δεν παραδόθηκε ποτέ στην Luftwaffe… Αποφάσισα λοιπόν στην αρχή να κάνω ένα «what if» διθέσιο εκπαιδευτικό Do-335, με συνδυασμό των φιγούρων από αυτό το κίτ και το προηγούμενο Do-335 που είχα φτιάξει μαζί με τα φωτοχαραγμένα του προηγούμενου κιτ, σε μικρό διόραμα πριν από κάποια εκπαιδευτική πτήση, με την προσθήκη ενός Kübelwagen και μιας ακόμη φιγούρας αξιωματικού και μηχανικών… Αμ δε… Είπαμε, το κιτ είναι ΟΛΟΙΔΙΟ με το παλιό της ProModeler/Monogram, οπότε το πρόβλημα με τις καλύπτρες παρέμεινε… Όσο και προσεκτικά και να τις έκοψα από το πλαίσιο, δεν… Οπότε, Kübelwagen και φιγούρες πήγαν στο διόραμα με το StuKa του Rudel https://emioannina.gr/forums/topic/junkers-ju-87-g2-stuka-kanonenvogel-italeri-tamiya-1-48/ και αυτό έγινε μοντέλο «παρουσίασης»… Άνοιξα την θυρίδα κάτω από την αριστερή ρίζα της κεντρικής πτέρυγας για να βάλω την φωτοχαραγμένη σκάλα, έφτιαξα την εσωτερική λεπτομέρεια από spare φωτοχαραγμένα και πλαστικό και αντικατέστησα τον σωλήνα pitot με καρφίτσα.  Τα φώτα ναυσιπλοΐας έγιναν με την γνωστή μέθοδο του διαφανούς sprue τρυπημένο, βαμμένο κατάλληλα εσωτερικά και τρίψιμο να έρθει στο σχήμα. Στα πιλοτήρια έβαλα τα φωτοχαραγμένα σετ από το κιτ της ProModeler/Monogram, τα οποία είναι ΠΟΛΥ καλά και τέλος το έβαψα με χρώματα MR. Color Aqueous της Gunze. Οι φθορές κρατήθηκαν σε μίνιμουμ επίπεδο, ενώ οι χαλκομανίες συμπεριφέρθηκαν άψογα. Ως μοντέλο παρουσίασης, για την βάση επέλεξα ένα σχέδιο του διθέσιου αεροσκάφους, το εκτύπωσα και το κόλλησα σε κομμάτι μπλε φελιζόλ.  Περιμετρικά την πέρασα με Stone Effect της Crea Box, το οποίο είναι στην ουσία «πάστα» για την απομίμηση πέτρας. Και κάπου εδώ έκλεισε το μοντελιστικό κεφάλαιο Dornier Do-335 για εμένα… Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!      

      Started by: George Roumbos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 2
    • 8
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

Viewing 15 topics - 1 through 15 (of 30 total)