George Roumbos

Topics Engaged In

Viewing 15 topics - 1 through 15 (of 64 total)
    • Topic
    • Voices
    • Posts
    • Last Post
    • Messerschmitt Bf-109 G6 Italery 1/72 Με στόχο να παρουσιάσω τουλάχιστον ένα μοντέλο στην έκθεσή μας, τον Σεπτέμβριο του '22, επέλεξα να κάνω το συγκεκριμένο το οποίο υπάγεται και στην ειδική θεματική ενότητα. Ελπίζω να το προλάβω... Προσανατολίζομαι να το ταιριάξω σε κάποιον πεσόντα, αλλά είμαι ακόμη στο ψάξιμο. Δεν είναι άλλο από το παλιό καλούπι της Italeri σε κλίμακα 1/72. Αποφάσισα να κόψω πηδάλια και λοιπά για να έχει λίγο περισσότερο ενδιαφέρον. Δεν θα τοποθετηθεί κανένα βελτιωτικό. Στο πιλοτήριο τοποθετήθηκαν μερικές καλωδιώσεις αλλά τίποτε το ιδιαίτερο. Η εφαρμογή είναι προβληματική όσον αφορά την ένωση των πτερύγων με την άτρακτο. Χρησιμοποίησα λευκό Milliput και Mr Surfacer 1000. Η διαδικασία δεν έχει τελειώσει, ελπίζω να γίνει σύντομα.

      Started by: Alexandros in: Αεροπορικά Θέματα

    • 7
    • 16
    • 11 months ago

      Alexandros

    • Sukhoi T-50, Zvezda 1/72 Καλή αρχή στο φόρουμ παιδιά! Το κιτ που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του '21 είναι αυτό: Για διάφορους λόγους έχει σταματήσει, παρά το γεγονός ότι έχει φτάσει σε ένα πολύ καλό σημείο (βάψιμο και wash στις κάτω επιφάνειες). Ας ξεκινήσω όμως από την αρχή. Θέλω να το κάνω να μοιάζει κάπως έτσι: Ξεκινώντας λοιπόν από το πιλοτήριο, χρησιμοποίησα τα κάπως κιτρινισμένα σήματα, καθώς η μπανιέρα ήταν επίπεδη: Μετά έπιασα την άτρακτο, η οποία ήταν στραβή, οπότε ενισχύθηκε με πλαστικό και λεπτή μπρούτζινη ράβδο: Στη φωτό βλέπετε και τις ήδη τοποθετημένες εισαγωγές, πάνω στις οποίες ακουμπάνε τα τοιχώματα των κύριων φωλεών. Οι οδηγίες λένε πρώτα να μπουν οι αεραγωγοί και μετά να κολλήσουν τα τοιχώματα πάνω τους. Δοκιμές έδειξαν ότι αυτό θα έκανε δύσκολο το στοκάρισμα. Οπότε πρώτα κόλλησα τα τοιχώματα στην άτρακτο και μετά έβαλα τους αεραγωγούς με λίγη πίεση. Επίσης παντού χρησιμοποίησα ενισχύσεις στις κολλήσεις γιατί δεν θα κρατούσε τίποτα. Γενικά ο τρόπος που οι άνθρωποι της Zvezda σοφίστηκαν το σύστημα των αεραγωγών, μας κάνει τη ζωή δύσκολη με πολύ τρίψιμο και στοκάρισμα σε δύσκολα σημεία. Στο 48άρι τους το βελτίωσαν λίγο. Παρακάτω οι αεραγωγοί από τη μεριά της ατράκτου: Τελικό αποτέλεσμα: Η κόλληση της ατράκτου ήθελε προσοχή και έκανα το λαθάκι να ξεκινήσω από πίσω προς τα εμπρός. Τελικά με πολλές συνεδρίες και πολλές λαβίδες τελικά κατάφερα κάτι: Όσο περίμενα να κολλήσει η άτρακτος έφτιαξα το σύστημα προσγείωσης (οι καλωδιώσεις στο τέλος): Τα χρώματα προέκυψαν από μίξεις Humbrol καθώς δεν είχα κάτι έτοιμο. Δεν διεκδικώ δάφνες πιστότητας, με το μάτι φαίνεται οκ. Είχα λίγα θέματα να φτιάξω το σβήσιμο μεταξύ των χρωμάτων και τελικά μου βγήκε σχετικά κοφτό: Έχει καιρό που έχει σταματήσει (λόγω δύσκολου wash ελέω ρηχής γράμμωσης) και όλο ψάχνω να βρω όρεξη να το συνεχίσω. Στο ενδιάμεσο ξεκίνησα ένα Eurofighter και ασχολήθηκα με το F-16A, το θέμα του οποίου φαντάζομαι έχει χαθεί. Κάποια στιγμή θα βρεθεί η όρεξη να το συνεχίσω. Χαιρετώ! Μαθιός

      Started by: Kataskopos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 4
    • 11
    • 11 months, 1 week ago

      George Roumbos

    • Αστάρι Το αστάρι που πρωτοχρησιμοποίησα για να περνάω τις φιγούρες και τα λοιπα μοντέλα μου ήταν της εταιρείας Hycote. Μου φαινόταν καλό μιας και δεν είχα πρότερη εμπειρία. Ωστόσο, καθώς τελείωνε το περιεχόμενο άρχιζε να "χτίζει" πάνω στις επιφάνειες κάνοντάς τες σαγρέ και έτσι να χρειάζονται αποκατάσταση. Απόσταση βολής ~20cm και όχι συνεχόμενη ροή, μετά από πολύ καλό κούνημα. Δεν ξέρω αν το κάνει μόνο το συγκεκριμένο ή αν είναι γενικό το φαινόμενο όταν τελειώνει η φιάλη. Τελευταία δούλεψα με άλλες δυο εταιρείες, Morris και Motip, γκρι και τα δυο, με το αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικό. Επίσης, είχα ασταρώσει το επετειακό Draken της Αυστριακής αεροπορίας με άσπρο semi gloss σπρέυ της Humbrol, το οποίο επίσης μου έδωσε εξαιρετικό αποτέλεσμα. Δεν έχω κάνει ποτέ δοκιμή με αραιωμένο ή μη Mr. Surfacer, για να σας πω υπέρ και κατά. Αυτά περί ασταριών από εμένα.

      Started by: Alexandros in: Μοντελιστικές τεχνικές

    • 2
    • 2
    • 1 year, 1 month ago

      George Roumbos

    • Mil Mi-24 Hind (Mi-25) Fuerza Aerea Sandinista, Monogram 1/48 Mil Mi-24 Hind (Mi-25) Fuerza Aerea Sandinista   Γενικά: Το συγκεκριμένο ελικόπτερο δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς το «ιπτάμενο θωρηκτό» είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ελικόπτερα στον κόσμο, με πλουσιότατη δράση εδώ και 4 δεκαετίες σε διάφορα θέατρα συγκρούσεων και με διάφορες χώρες ανά τον πλανήτη. Ανάμεσα στις πάρα πολλές και άκρως ενδιαφέρουσες παραλλαγές, επέλεξα ένα ελικόπτερο όπως επιχειρούσε με τις δυνάμεις των Sandinista στην Νικαράγουα στις αρχές της δεκαετίας του ’80 καθώς τι κιτ έδινε σήματα για το συγκεκριμένο. Πρόκειται για το κιτ #5819, Mil Mi-24 Hind Gunship από την σειρά Behind the Iron Curtain, της Monogram του 1990, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από το κιτ #5819 του 1987… Οι χαλκομανίες είναι για 4 διαφορετικά ελικόπτερα, ένα κλασσικό Σοβιετικό, ένα Ανατολικογερμανικό, ένα Τσεχοσλοβάκικο και ένα των Sandinista. Από την αρχή αποφάσισα να κάνω το τελευταίο καθώς είναι σπάνιο θέμα. https://en.wikipedia.org/wiki/Mil_Mi-24#Nicaraguan_civil_war_(1980%E2%80%931988) Βέβαια και όπως γίνεται συνήθως, ανακάλυψα στην πορεία ότι τα Mi-24 των Sandinista ήταν στην ουσία Mi-25, η έκδοση εξαγωγής του Mi-24D, οπότε είχα να κάνω λίγη δουλειά παραπάνω, κυρίως όσον αφορά τις αντένες και το σύστημα υπέρυθρων παρεμβολών στην ράχη, (IR Jammer). Φωτογραφίες των Mi-24 σε υπηρεσία με τους Sandinista είναι σπάνιες, λίγες και δεν έχουν καλή λεπτομέρεια, αλλά μετά από πολύ έρευνα, μπόρεσα να βρω αρκετό υλικό για να δουλέψω. Πολύτιμη βοήθεια είχα από συνάδελφο πιλότο στα S-64, τον Mario Calderon, ο οποίος είναι Συνταγματάρχης (εα) του Περουβιανού Στρατού και είχε υπηρετήσει με τον συγκεκριμένο τύπο, καθώς πολλά πρώην Mi-24 της Νικαράγουας δόθηκαν στον Στρατό του Περού. Έτσι, πέραν των διαφόρων πληροφοριών όσον αφορά τα χρώματα, την διαμόρφωση και λεπτομέρειες, (κυρίως για τα πιλοτήρια και εξωτερικά), μου είπε ακόμη και τις μάρκες και τύπους λιπαντικών που χρησιμοποιούσε όλη η Λατινική Αμερική… Άλλη μία λεπτομέρεια, οι οθόνη στο πιλοτήριο του κυβερνήτη ήταν άχρηστη, καθώς η ΕΣΣΔ δεν τους είχε δώσει τους κωδικούς και το πρόγραμμα για την λειτουργία τους… (την χρησιμοποιούσαν για να «τσιτώνουν» τον εκάστοτε χάρτη της περιοχής που επιχειρούσαν…). Κιτ – κατασκευή: Το κιτ έχει καλή λεπτομέρεια, αν και λίγο χοντροκομμένη σε σημεία, αλλά και σοβαρά προβλήματα και ελλείψεις… Επιγραμματικά, και τα δύο πιλοτήρια χρειάζονται καλώδια, πλαϊνές κονσόλες, θήκες στις πόρτες, το μπροστά θέλει νέο σύστημα σκόπευσης για τον πυροβολητή, κυτία πρώτων βοηθειών κλπ.  Το ίδιο και ο χώρος επιβίβασης των στρατιωτών. Το κιτ δίνει την δυνατότητα να μπουν οι θήρες επιβίβασης στην καμπίνα επιβατών στην ανοιχτή θέση από την δεξιά πλευρά μόνο, όπως και οι καλύπτρες και η πόρτα του κυβερνήτη. Από τα σοβαρότερα προβλήματα ήταν η εφαρμογή της καμπίνας των επιβατών στα δύο μισά της ατράκτου, όπως και των κινητήρων… Τελικά για να κλείσει το σύνολο, …αφαίρεσα το μπροστινό μέρος των κινητήρων μέχρι την μέση περίπου, ενώ για να «κάτσει» σωστά η καμπίνα, έβαλα «σφήνα» μία …τσιμεντόπροκα! Χρειάστηκε στόκος σε αρκετά σημεία, άρα και τρίψιμο και επαναχάραξη σε αυτά τα σημεία. Άλλο ένα σημείο που δεν μου άρεσε ήταν οι έλικες του κυρίως στροφείου, οι οποίες είναι ίσιες, σε θέση περιστροφής στο έδαφος και δεν έχουν την χαρακτηριστική κλίση λόγω του βάρους για έλικες αυτού του μεγέθους μόλις είναι ακίνητοι στο έδαφος.  Προσπάθησα να τις λυγίσω ζεσταίνοντάς τες αλλά λόγω ηλικίας του πλαστικού, η πρώτη που πήγα να το κάνω, έσπασε στην μέση…, οπότε τις άφησα όπως ήταν… Επίσης, δεν υπάρχει καμία λεπτομέρεια στις κεφαλές των κεντρικού και ουραίου στροφείου, όσον αφορά τις υδραυλικές γραμμές.  Αυτές τις έκανα με σύρμα διαφόρων διατομών. Στα πιλοτήρια πρόσθεσα τις καλωδιώσεις, έφτιαξα νέο σύστημα σκόπευσης για τον πυροβολητή, έβαλα πλαϊνές κονσόλες από spare χαλκομανίες, κυτία πρώτων βοηθειών και πρόσθεσα πραγματικούς αεροπορικούς χάρτες της περιοχής σε σμίκρυνση, πλαϊνή θήκη χαρτών στην πόρτα του κυβερνήτη, ένα clip board με check list, μία εφημερίδα εποχής της Νικαράγουας και ένα …πακέτο τσιγάρα, (θεριακλής ο κυβερνήτης…). Στον χώρο των επιβατών πρόσθεσα λεπτομέρειες στις θύρες εισόδου, εξόδου, καλωδιώσεις, θήκες στον διαχωριστικό τοίχο με έγγραφα, χάρτες κλπ, ένα πυροσβεστήρα πίσω από τα πιλοτήρια κλπ Εξωτερικά αντικατέστησα τις 3 αντένες στην ουρά, πρόσθεσα άλλες 2, όπως και στην κοιλιά του ελικοπτέρου με το καλώδιο, την γείωση στο δεξιό σκέλος προσγείωσης, σωληνάκια υδραυλικών στα σκέλη προσγείωσης, τα δύο στηρίγματα για τα καλώδια στην ράχη, τα καλώδια και έφτιαξα από το μηδέν το IR Jammer. Έγινε επαναχάραξη σε πολλά σημεία, καθώς το κιτ έχει και χαραγμένη γράμμωση ΑΛΛΑ και υπερυψωμένη… Έβαλα μόνο τους κάλαθους των ρουκετών και τις βάσεις για τους πυραύλους, χωρίς όμως τους ίδιους τους πυραύλους καθώς δεν είχαν παραδοθεί ποτέ από την ΕΣΣΔ. Στο πυροβόλο στην μύτη, έκοψα τις κάνες τις οποίες έφτιαξα με μύτες από σύριγγες και ταινία μασκαρίσματος. Χρώμα: Για το χαρακτηριστικό χρώμα των Σοβιετικών πιλοτηρίων, χρησιμοποίησα μία μίξη από Italeri #4739, #4650 και #4696, «συνταγή» που μου πρότεινε ο καλός μου φίλος και συνάδελφος μοντελιστής Stenka Petkov. Άλλη λύση είναι μίξη από Mr Color Aqueous Hobby Color H45 και Η46 ή όπως περιέγραψα εδώ στο φόρουμ, μίξη από 2 μέρη πράσινο Η46 και από ένα μέρος μπλε Η5 και λευκό Η11, ξανά Mr Color Aqueous Hobby Color. https://emioannina.gr/forums/topic/soviet-interior-green/ Φυσικά υπάρχει και έτοιμο, όπως το C-391 Interior Turquoise Green (Soviet), Mr. Color for Soviet Aircraft. Παρακάτω, δείγμα από το γνήσιο χρώμα: Φυσικά υπάρχουν ΠΑΡΑ πολλές αποχρώσεις στα πραγματικά, ανάλογα με τις συνθήκες, την παλαιότητα κλπ, οπότε μην «τρελαίνεστε» και τόσο πολύ… Εξωτερικά ήταν …μαντεψιά στηριγμένος σε βίντεο και φωτογραφίες ή εικόνες, φθαρμένα από τον ήλιο φυσικά, έτσι κάποιο «αμμώδες», ένα πράσινο και μπλε-γκρι από κάτω, το ίδιο χρώμα και για το εσωτερικό της καμπίνας των επιβατών, (εγώ χρησιμοποίησα RLM 79 Sandgelb #UA505 της Lifecolor, Russian Armor Green #4807 Model Master για τις πάνω επιφάνειες και RLM 76 Lichtblau #2086 Model Master για τις κάτω). Η σχετική παλαίωση έγινε κυρίως με σκόνες Tamiya, μαύρο wash της Flory Models και weathering pencils AK. Οι εξαγωγές των κινητήρων έγιναν με Jet Exhaust Model Master και σκόνες, ενώ διάφορες διαρροές με λάδια. Για τα σήματα, πέραν των χαλκομανιών του κιτ, εκτύπωσα ένα ακόμη roundel για την κοιλιά, όπως και το “Fuerza Aerea Sandinista” εκατέρωθεν του ουραίου, καθώς τα τελευταία του κιτ διαλύθηκαν από το Microscale SOL… Βάση: Για την βάση, χρησιμοποίησα ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι ξύλου το οποίο στην επιφάνειά του ήταν σαγρέ φορμάικα. Χάραξα τις χαρακτηριστικές πλάκες τσιμέντου των χώρων στάθμευσης των αεροδρομίων και ακλουθώντας τις οδηγίες του καλού φίλου και μέλους μας Γιάννη Δαμιανίδη, Σμηνάρχου (ΕΑ), έκανα τις φθορές στο τσιμέντο, κυρίως στα σημεία όπου έχουν πέσει υδραυλικά υγρά, τα οποία «τρώνε» το τσιμέντο, όπως και το σημείο γείωσης. Το βάψιμο έγινε με διάφορα γκρι και μπόλικες και διαφορετικές φθορές, με λάδια, σκόνες κλπ Για το έδαφος έβαλα πραγματικό χώμα πασπαλισμένο σε ξυλόκολλα, πετραδάκια και διάφορα «χορταρικά» της Noch. Φιγούρες: Οι φιγούρες είναι Σοβιετικοί μηχανικοί του Β’ΠΠ, ευγενική χορηγία του φίλου και μέλους μας Χάρη Μπινώλη και φύγαμε για τις… Πινελιές: Κάπως πρέπει να γεμίσει ο χώρος… οπότε, έφτιαξα μία παλέτα από ξυλαράκια, το ένα βαρέλι είναι έτοιμο, το άλλο το έφτιαξα από κυλινδρικό πλαστικό και σύρμα για τα νεύρα, εργαλειοθήκη από πλαστικό και διάφορα εργαλεία από διάφορα υλικά, ενώ ο μεγάλος πυροσβεστήρας έγινε από σύριγγα και πολλά ετερόκλητα κομμάτια. Οι τάκοι έγιναν από ξύλο, το οποίο τρύπησα στην μέση για να περάσουν τα σχοινιά, όπως και στην πραγματικότητα. Τελική πινελιά ήταν το …φίδι από εποξικό στόκο δύο συστατικών που επιτίθεται σε αρουραίο των αγρών… και τα δύο βάση σχετικής έρευνας περί δηλητηριωδών φιδιών και αρουραίων της Λατινικής Αμερικής… (με τον μοντελισμό θα γίνουμε και …φυσιοδίφες!!!) Ευχαριστώ για τον χρόνο σας!

      Started by: George Roumbos in: Διοράματα

    • 3
    • 21
    • 1 year, 5 months ago

      Nikos Aspiotis

    • FARMANN MF-7 HYDRAVION 1/32 ΙΔΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟ ΞΥΛΟ Παρακάτω ακολουθούν φωτογραφίες από την ιδιοκατασκευή του θέματος. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες από την κατασκευή συρματόσχοινων και τους τανυστήρων. Για σύρματοσχοινο χρησιμοποίησα σύρμα από καλώδιο, πάχους 0,06 χιλ. και για τανυστήρες κομμάτια μήκους περίπου 5 χιλ. από μακριές σύριγγες επισκληριδίου, εσωτερικής διαμέτρου 0,15 χιλ, κατάλληλα διαμορφωμένα. Η στήριξη τους έγινε με την κατασκευή "θηλιών" από λίγο πιο χοντρό σύρμα, οι οποίες τοποθετήθηκαν με CA  σε κατάλληλες τρύπες στο ξύλο. Απαραίτητη η χρήση του ταχυτροχού. λιμών , και αιμοστατικών λαβίδων για την διαμόρφωση των τανυστήρων. Όπως πάντα, στην διάθεσή σας για απορίες/ερωτήσεις!                                  

      Started by: Βασίλης Τζίμας in: Αεροπορικά Θέματα

    • 3
    • 4
    • 1 year, 5 months ago

      Nikos Aspiotis

    • ΣΥΣΚΕΥΗ ΚΟΠΗΣ STYROFOAM (ΦΕΛΙΖΟΛ) Ενόψη του νέου μου μοντελιστικού πρότζεκτ, γεκίνησα από τα βασικά. Κατασκεύασα συσκευή για να διαμορφώνων το styrofoam, σε διάφορα σχήματα εύκολα και χωρίς πολύ βρώμια τρίμματα κλπ. Για την κατασκευή χρησιμοποίησα μπάλσα, bamboo chopsticks, ένα μικρό κουτί μπαταριών ΑΑ, ένα μικρό διακοπτάκι, μονωτική ταινία, θερμοπίστολο για κολλήματα, κολλητήρι, σύρμα χαλκού και πολύ λεπτό σύρμα (εγώ χρησιμοποίησηα από κιθάρα, αν κάποιος θέλει εχω πολύ). Κατά τα λοιπά ακολούθησα επακριβώς τις οδηγίες αυτού του βίντεο. Η συσκευή δοκιμάστηκε και δουλεύει μιά χαρά! :good:

      Started by: Βασίλης Τζίμας in: Μοντελιστικές τεχνικές

    • 3
    • 3
    • 1 year, 6 months ago

      tigershark

    • EMBRAER EMB-145H ΑΣΕΠΕ 1/72 Όπως λεέι το θέμα, ακολουθούν φωτό από την κατασκευή του EMBRAER μου, χωρίς επεξηγήσεις. Το αεροσκάφος φωτογραφήθηκε μέσα-έξω πλήρως στην γιορτή της ΠΑ στο Άκτιο. Σχεδιάστηκε πλήρως σto autocad και τα σχέδια εκτυπώθηκαν στην 1/72. Εϊμαι στην διάθεσή σας για κάθε απορία!                                                                                                                                                                

      Started by: Βασίλης Τζίμας in: Αεροπορικά Θέματα

    • 3
    • 3
    • 1 year, 6 months ago

      Charis Binolis

    • Ta152-Zoukei Mura 1/48 Καλησπέρα σας, η φιγούρα του ta152 προκλητική το ίδιο και το κιτ της ΖΜ...είχα ξεκινήσει με το shinded στην  1/32 οπότε αυτό ήταν το 2ο που έφτιαχνα απο τους Ξεχωριστούς Ιάπωνες. Η λογική ίδια με έμφαση στην εσωτερική δομη του αεροσκάφους με δεξαμενές καυσίμων, τα χωροδικτυώματα στην άτρακτο και τις πτέρυγες κλπ κλπ. Γενικά όρεξη να έχεις και ικανότητες να το απογειώσεις κάτι που δεν έκανα..... έβαψα με true metals και ak real εξωτερικά, άφησα και ένα κομμάτι ανοιχτό για να μου θυμίζει το εσωτερικό που είχα φτιάξει το επόμενο θα είναι το 32ρι τους..    

      Started by: Nikos Aspiotis in: Αεροπορικά Θέματα

    • 3
    • 4
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • AH-1 s (MC) Cobra s/n 79-23207, Revell 1/48 AH-1 s (MC) Cobra s/n 79-23207 C Troop, 2nd Squadron, 17th Cavalry 101st Airborne Division (Air Assault) WO1 Kris Woods “Condor 28”   Με τον Kris Woods γνωριστήκαμε το 2001 όταν και επιχειρούσαμε από την Βάση της Πάχης Μεγάρων με το N158AC, Sikorsky S-64F. Από τότε έχουμε δουλέψει πολλές χρονιές μαζί και έχουμε πετάξει σε πάρα πολλές πυρκαγιές ανά την επικράτεια. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχει αναπτυχθεί μια πολύ ισχυρή φιλία μεταξύ μας, πέραν της συναδελφικότητας. Ήξερα πως ως νεαρός πιλότος, το 1981 πετούσε Cobra στην πάλαι ποτέ Δυτική Γερμανία, περιπολώντας την συνοριογραμμή με το Σιδηρούν Παραπέτασμα στον Αμερικανικό τομέα, στην Βαυαρία. Μια μέρα μου ζήτησε να του φτιάξω το πρώτο του Cobra, s/n #79-23207, ένα ελικόπτερο «φρέσκο» από την γραμμή παραγωγής με μόλις 100 ώρες πτήσης λειτουργίας, (ακόμη θυμάται ο Kris ότι το πιλοτήριο μύριζε φρέσκο χρώμα). Το κιτ της Revell #04646, Bell AH-1F Cobra ήταν ακριβώς ο τύπος που πετούσε ο Kris, οπότε ξεκίνησα αυτό το όμορφο ταξίδι για τον φίλο μου… Για λεπτομέρειες και reference είχα τις πολύτιμες γνώσεις και πηγές του Kris, ακόμη και το γνήσιο manual του ελικοπτέρου από τον Αμερικανικό Στρατό, οπότε ακολούθησα ευλαβικά τις οδηγίες! Βλέποντας το τελικό αποτέλεσμα και αφού συνήρθε από την συγκίνησή του, μου είπε ότι είναι ΑΚΡΙΒΩΣ όπως ήταν η αγαπημένη του «Οχιά» #79-23207, οπότε «αποστολή εξετελέσθη» με απόλυτη επιτυχία! Μερικά tips για το Cobra: Όλες οι επιφάνειες ήταν σαγρέ, τόσο σαγρέ που τυχών διαρροές λαδιών και υδραυλικών εισχωρούσαν τόσο βαθιά στο χρώμα που ήταν σχεδόν αδύνατο να καθαρίσουν τελείως… Το Olive Drab που ήταν βαμμένα ήταν τόσο σκούρο, σχεδόν μαύρο, (βρήκα ιδανικό το US Army Helo Drab της Model Master), ενώ δεν θα τα έβλεπες ΠΟΤΕ φορτωμένα με όλο τον οπλισμό τους όπως δείχνουν τα εξώφυλλα των μοντέλων, καθώς δεν μπορούσε να σηκώσει όλο αυτό το βάρος, εκτός κι εάν είχε καύσιμα για μια πτήση …100 μέτρων! Οπότε, ΜΗΝ φορτώνετε τους δύο κάλαθους ρουκετών μαζί με 8 Hellfire ή 8 εκτοξευτές πυραύλων TOW… δεν παίζει αυτό το σενάριο! (Οι κάλαθοι ρουκετών ήταν αυτοί με τα 19 ανοίγματα, ενώ για τους TOW μόνο οι άνω διπλοί φορείς, όχι οι κάτω). Για τα υπόλοιπα, όλο το πιλοτήριο non reflective flat black, οι έλικες flat black χωρίς κανένα άλλο χρώμα στις άκρες ή οπουδήποτε αλλού, εκτός από 2 off white ταμπελάκια στο πάνω μέρος κοντά στην ρίζα). Όλα τα γράμματα, σήματα κλπ, flat black, (εκτός από 2 προειδοποιητικά κάτω από τον κινητήρα και τα καπάκια πλήρωσης καυσίμου που είναι κόκκινα), στην ουσία μόνο δύο χρώματα υπήρχαν στο ελικόπτερο, Flat Infra Red Olive Drab Green και Flat Black… Ο άξονας του κυρίως στροφείου με τα PC links άβαφα, (μεταλλικά) ενώ η κινούμενη πλάκα σύνδεσης των δύο ελίκων του κυρίως στροφείου που βρίσκεται πάνω στον άξονα, Flat Grey. Επέλεξα να φτιάξω μια απλή βάση με το σήμα της μονάδας του και ένα ταμπελάκι στις δύο γωνίες και απομίμηση χωραφιού καθώς πολλές φορές επιχειρούσαν από διάφορα χωράφια. Η συγκίνηση και μόνο που είδα στο πρόσωπο του Kris μόλις του παρέδωσα το μοντέλο ήταν ανεκτίμητο συναίσθημα… Το μοντέλο πλέον βρίσκεται στο σπίτι του στις ΗΠΑ με την κατάλληλη πλακέτα που του είχε δοθεί από την μονάδα του, ενώ πολλοί βετεράνοι των Cobra έχουν εκφράσει τον θαυμασμό τους για το έργο! Το πραγματικό 79-23207 Ο Kris με την αγαπημένη του "Οχιά", 79-23207 Το έμβλημα της, C Troop, 2nd Squadron, 17th Cavalry, 101st Airborne Division (Air Assault) "Condors"

      Started by: George Roumbos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 1
    • 2
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • Dornier Do-335 A-0 “Pfeil” Captured, ProModeler / Monogram 1/48 Dornier Do-335 A-0 “Pfeil” Captured Ιστορία Το Dornier Do-335 υπήρξε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα Γερμανικά αεροσκάφη του Β’ ΠΠ, το οποίο εμφανίστηκε πολύ αργά και δεν πρόλαβε να λάβει μέρος στις επιχειρήσεις του πολέμου. Το επονομαζόμενο και ως «Βέλος» ή «Μυρμιγκοφάγος» από τους πιλότους της Luftwaffe, είχε πληθώρα καινοτομιών, όπως οι δύο κινητήρες, ένας στο ρύγχος και ο δεύτερος στην ουρά με δυο αντιστρεφόμενες έλικες (pull/push) που του έδιναν πολύ υψηλή ταχύτητα, μεγάλες πτερυγικές επιφάνειες που το έκαναν αρκετά ευέλικτο και σταθερό σε κλειστές αερομαχίες, εκτινασσόμενο κάθισμα με απορριπτόμενα μέσω εκρηκτικών μπουλονιών πίσω κάθετο σταθερό και πίσω έλικα. Για περισσότερα στοιχεία https://en.wikipedia.org/wiki/Dornier_Do_335 Στο τέλος του πολέμου, οι σύμμαχοι πήραν ορισμένα Do-335 για αξιολόγηση, με δύο από αυτά να καταλήγουν στις ΗΠΑ και με μόνο το ένα να επιβιώνει, μετά από αρκετές περιπέτειες, μέχρι στις ημέρες μας, το οποίο είναι και το μοναδικό διασωθέν αεροσκάφος αυτού του τύπου. Πρόκειται για το Dornier Do-335 A-0 (A-02), VG + PH / 102, s/n #240102. Σχετικές φωτογραφίες με το συγκεκριμένο αεροσκάφος σε Αμερικανικό έδαφος με την παρουσία και των Γερμανικών αλλά και των Αμερικανικών σημάτων αποτέλεσαν την έμπνευση για την κατασκευή μου. Κιτ Το κιτ είναι της ProModeler / Monogram στην 1/48 του 1974.  Ένα αρκετά παλιό κιτ το οποίο δείχνει την ηλικία του και σαφώς δεν συγκρίνεται με τα πολύ καλύτερα σύγχρονα κιτ του συγκεκριμένου αεροσκάφους.  Στα αρνητικά, η μέτρια εφαρμογή, (στο δικό μου τα δύο μισά της ατράκτου ήταν σκεβρωμένα σε σχήμα “S”), οι μέτριες φιγούρες, φτωχή καρτέλα σημάτων, με υπερυψωμένη γράμμωση και ελάχιστα πριτσίνια.  Στις οδηγίες αναφέρει την διθέσια έκδοση ως «νυχτερινό καταδιωκτικό» κάτι που είναι λάθος, καθώς στην νυχτερινή έκδοση το πίσω κόκπιτ ήταν τελείως διαφορετικό με μία πολύ μικρή καλύπτρα, οπότε αφήστε στην άκρη ευθύς εξαρχής τις δύο αντένες στα φτερά. Μιλώντας για καλύπτρες, θα χρειαστεί ΠΟΛΥ προσοχή στην αφαίρεσή τους από το πλέγμα, καθώς τα σημεία επαφής εκτίνονται ακόμη και πιο πάνω από τον σκελετό της καλύπτρας στο «καθαρό» κομμάτι, ένα πολύ σοβαρό λάθος… Τέλος, μην ξεχάσετε να προσθέστε βάρος στο ρύγχος, αλλιώς το τελειωμένο μοντέλο θα «σουζάρει»… Στα θετικά του κιτ είναι σίγουρα τα φωτοχαραγμένα με αρκετές λεπτομέρειες και για τα 2 κόκπιτ, αν αποφασίσετε να κάνετε την διθέσια εκπαιδευτική έκδοση, για την θυρίδα επιβίβασης του πληρώματος, καθώς και οι λάμες απομάκρυνσης της λάσπης στους τροχούς του κυρίως συστήματος προσγείωσης, όπως και τα στηρίγματα των θυρίδων του κινητήρων. Οι τροχοί έρχονται ήδη «πατημένοι» - ίσως περισσότερο απ’ όσο πρέπει – ενώ οι οδηγίες είναι πολύ χρηστικές με φωτογραφίες του πραγματικού αεροσκάφους για τις διάφορες λεπτομέρειες. Τέλος υπάρχει η δυνατότητα να αφήσετε και τους 2 κινητήρες με ανοιχτές τις αριστερές θυρίδες καθώς δίνονται και οι δύο ενσωματωμένοι στην αριστερή μεριά της ατράκτου. Κατασκευή Λόγω της κακής χύτευσης του πλέγματος των διαφανών για τις καλύπτρες, αναγκαστικά έπρεπε να βρω ή aftermarket καλύπτρες ή κάπως να καλύψω το κόκπιτ… ευτυχώς βρήκα τις φωτογραφίες με το «102» σε Αμερικανικά χέρια που σε ορισμένες από αυτές το έδειχνε με μουσαμά πάνω από την καλύπτρα, οπότε η κατασκευή της αιχμαλωτισμένης έκδοσης έγινε μονόδρομος για εμένα… Άφησα στην άκρη τα φωτοχαραγμένα για το επόμενο Dornier Do-335 που είχα στην συλλογή μου και χρησιμοποίησα μόνο αυτά για την θυρίδα επιβίβασης και τις λάσπες στους τροχούς. Πρόσθεσα σκάγια στο ρύγχος τα οποία και κόλλησα στην θέση τους με ξυλόκολλά, (μην χρησιμοποιήσετε κόλλα στιγμής, καθώς ο μόλυβδος από τα σκάγια θα αντιδράσει σε μερικά χρόνια με την κόλλα με αποτέλεσμα να διογκωθεί η κόλλα και να «σκάσει» (ανοίξει) το σημείο…) Αφαίρεσα τον υποτυπώδη σωλήνα pitot και τον αντικατέστησα με καρφίτσα, πρόσθεσα τα υδραυλικά σωληνάκια στα συστήματα προσγείωσης, έφτιαξα εκ του μηδενός πλήρες εσωτερικό για τον προβολέα στο αριστερό φτερό και φυσικά τα δύο φώτα ναυσιπλοΐας στα ακροπτέρυγα από περισσεύματα διαφανούς πλέγματος, τρυπημένο στην μέση, το αντίστοιχο χρώμα για αριστερά/δεξιά και τρίψιμο μέχρι να έρθει στο κατάλληλο σχήμα. Όπως προανέφερα, η άτρακτος ήταν «σκεβρωμένη» σε σχήμα «S», έτσι χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια να έρθει στο κατάλληλο σχήμα με βοήθεια από τις κεντρικές πτέρυγες για κόντρα… Η εφαρμογή ήταν αναπάντεχα καλή και χρησιμοποίησα ελάχιστο στόκο σε ορισμένα σημεία… Επαναχάραξα όλες τις γραμμώσεις στα φτερά πάνω και κάτω και πρόσθεσα ορισμένα μόνο από τα χιλιάδες πριτσίνια του πραγματικού αεροσκάφους… Όλο το μοντέλο βάφτηκε πρώτα Aluminum της Model Master και ακολούθησε το βάψιμο της παραλλαγής που έγινε με ακρυλικά της LifeColor από τα αντίστοιχα σετ για την Luftwaffe και οι διάφορες λεπτομέρειες με ακρυλικά της Vallejo, της Model Master και της Italeri. Οι σταυροί στο άνω μέρος των πτερύγων βαφτήκαν αφού μασκάρισα καταλλήλως, ενώ και για τον κωδικό κλήσης του συγκεκριμένου αεροπλάνου, το VG + PH, έφτιαξα μάσκες από χαρτοταινία και τους ψέκασα και αυτούς.  Ο αριθμός «102» εκατέρωθεν στο κάθετο σταθερό βάφτηκε free hand. Για τις σβάστικες  χρησιμοποίησα το αντίστοιχο σετ του Plastimodelismo, ενώ τα σήματα του αμερικανικού ναυτικού είναι από το spares box. Όλες οι επιφάνειες ξύστηκαν με ντουκόχαρτο 2000 βαθμών αρχικά και στην συνέχεια με 800 βαθμών σε επιλεγμένα σημεία αποκαλύπτοντας το Aluminum από κάτω. Αφού σφραγίστηκαν όλα με ακρυλικό βερνίκι matt της Model Master, ξεκίνησα την παλαίωση με washes της ΑΚ, weathering pencils από την ίδια εταιρεία, διάφορα λάδια και σκόνες της Tamiya και ξηροπαστέλ. Τέλος, όλο σφραγίστηκε ξανά με ακρυλικό matt βερνίκι της Model Master. Βάση Η βάση είναι κομμάτι μπλε φελιζόλ, το οποίο πέρασα με ακρυλικό στόκο οικοδομής, χάραξα τις πλάκες και έτριψα κατά τόπους για να αποδώσω την φθαρμένη επιφάνεια της πίστας σε κάποια άκρη του αεροδρομίου που ήταν παρκαρισμένο το αεροσκάφος.  Βάφτηκε με κάποιο τυχαίο ανοιχτό γκρι και έγιναν φθορές και ίχνη διαρροών με washes της ΑΚ, Oil της Gunze, λάδια, σκόνες αγιογραφίας, ξηροπαστέλ και …πραγματικά καμένα λάδια μηχανής. Τέλος, πρόσθεσα μερικά «χορταράκια» σε ορισμένα σημεία στα κενά από τις πλάκες. Για τους μουσαμάδες, χρησιμοποίησα εποξικό στόκο 2 συστατικών της Tamiya, με την βοήθεια μαγειρικού κυλίνδρου και …ταλκ για να μην κολλάει το υλικό στον κύλινδρο, τους τοποθέτησα επί του μοντέλου για να πάρουν το επιθυμητό σχήμα, βάζοντας σελοφάν από κάτω για να μην κολλήσουν στο μοντέλο.  Αφού στέγνωσαν, τους έβαψα και τους κόλλησα στην θέση τους με ξυλόκολλα και πρόσθεσα τα σχοινιά αφού πρώτα τα κέρωσα. Οι τσιμεντένιοι μπλόκοι στο έδαφος είναι κομματάκια φελιζόλ περασμένα με υγρό στόκο της Gunze 500 βαθμών και δέστρες από σύρματα. Όλα τα σχοινιά κερώθηκαν πριν μπουν στην θέση τους.  Οι τάκοι στους τροχούς είναι από λεπτά ξυλαράκια ενώ από ξυλαράκια έφτιαξα και τις 2 σκάλες. Η πλατφόρμα εργασίας έγινε από διάφορα πλαστικά, μέταλλο, καρφίτσες για άξονες στους τροχούς και λεπτό ξύλο για το πάνω μέρος. Γενικά έμεινα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα καθώς μπόρεσα να «σώσω» ένα κιτ με διάφορα προβλήματα, με κύριο αυτό στις καλύπτρες. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!    

      Started by: George Roumbos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 4
    • 9
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • Dornier Do-17 E-1, Bilek 1/72 Dornier Do-17 E-1 (57 + A39) 9/KG 255, Memmingen Germany 1936/37 Bilek 1/72   Το Dornier 17 ήταν ένα δικινητήριο ελαφρύ βομβαρδιστικό της Γερμανικής Αεροπορίας.  Πρωτοπέταξε τον Νοέμβριο του 1934 με το τελευταίο να αποσύρεται τον Σεπτέμβριο του 1952 από τις τάξεις της Φινλανδικής αεροπορίας. Συνολικά κατασκευάστηκαν 2139 Do-17 σε διάφορες εκδόσεις, με το Do-17Z να αποτελεί την κύρια και περισσότερο παραχθέντα έκδοση. Είδε δράση κατά τον ισπανικό εμφύλιο και τον Β’ΠΠ υπηρετώντας σε διάφορες αεροπορίες του Άξονα αλλά και την RAF! Το κιτ της Bilek στην 1/72 είναι αρκετά παλιό, (από το 1997) και προσφέρει σήματα για την κατασκευή δύο εκδόσεων, της «Ε» και «F». Φτωχό εσωτερικό με τα απολύτως απαραίτητα, αλλά στον αντίποδα καταπληκτική χαραγμένη εξωτερική γράμμωση και πριτσίνια! Αποφάσισα να κατασκευάσω την έκδοση «Ε-1», για ένα προπολεμικό αεροσκάφος φρέσκο από την γραμμή παραγωγής στην Γερμανία το 1937 με την χαρακτηριστική splinter παραλλαγή και τα χρώματα της περιόδου του Ισπανικού Εμφυλίου. Στόκος χρειάστηκε σε διάφορα σημεία της ατράκτου και των φτερών, αλλά τίποτα το δραματικό.  Στο πιλοτήριο πρόσθεσα της ζώνες ασφαλείας και 2 πίνακες οργάνων, αλλά μέχρι εκεί καθώς δεν θα φαινόταν σχεδόν τίποτα στο τελικό αποτέλεσμα. Εξωτερικά άλλαξα τους οδηγούς στα πηδάλια με συρματάκια και αντικατέστησα τα καλύμματα των τροχών που ήταν πολύ χοντρά με άλλα κατασκευασμένα από λεπτό αλουμινόφυλλο από συσκευασία καφέ. Το βάψιμο έγινε αποκλειστικά με χρώματα Humbrol ενώ οι φιγούρες είναι από σετ της Preiser και της Revell. Προσοχή χρειάζεται με τις χαλκομανίες καθώς είναι πολύ λεπτές, ενώ η σβάστικα στα πηδάλια είναι από aftermarket σετ καθώς αυτές του κιτ διαλύθηκαν με το που άγγιξαν το νερό… Για την βάση, επέλεξα να ξεφύγω από τις τετριμμένες τετράγωνες ή παραλληλόγραμμες και κατέληξα σε ένα οκτάγωνο σχήμα σύμφωνα με το ίδιο το αεροσκάφος.  Ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ περισσότερο! Η βάση είναι φελιζόλ οικοδομής, βαμμένη καφέ και πασπαλισμένη με 3 διαφορετικά «γρασίδια» της Noch.  Το περίγραμμα είναι ξύλινο πηχάκι κομμένο και τριμμένο καταλλήλως. Οι φιγούρες βάφτηκαν με ακρυλικά Vallejo ενώ οι σκάλες είναι ιδιοκατασκευές από λεπτά ξυλαράκια. Γενικά ευχάριστη κατασκευή για ένα μοντέλο χαμηλών απαιτήσεων που με άφησε ικανοποιημένο λόγω της παραλλαγής κυρίως!!! Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!

      Started by: George Roumbos in: Αεροπορικά Θέματα

    • 4
    • 10
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

    • Messershmitt BF110E- Eduard 1/48 το εν λόγο εργαλείο του αξονα, στην wespen έκδοση του μου άρεσε πάντα και είπα να το δοκιμάσω με την χειμερινή του περιβολή...απο κάτω είναι βαμμένο splinter αλλά τελικά δεν φαίνεται τπτ, κάτι δεν έκανα καλά είναι βαμμένο με το σετ της ak, οι καπνιές στις εξατμίσεις απο την μέσα μεριά της πτέρυγας είναι λάθος αφού θα έπρεπε να είναι απο κάτω που βγαίνουν , αλλά δεν είναι και το μόνο λάθος μου φαίνεται ότι βγήκε σχετικά καλό, το επόμενο θα είναι καλύτερο όπως λέω πάντα!

      Started by: Nikos Aspiotis in: Αεροπορικά Θέματα

    • 2
    • 2
    • 1 year, 6 months ago

      George Roumbos

Viewing 15 topics - 1 through 15 (of 64 total)