- This topic has 20 replies, 3 voices, and was last updated 2 years ago by
.
-
Posts
-
-
Mil Mi-24 Hind (Mi-25)
Fuerza Aerea Sandinista
Γενικά:
Το συγκεκριμένο ελικόπτερο δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς το «ιπτάμενο θωρηκτό» είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ελικόπτερα στον κόσμο, με πλουσιότατη δράση εδώ και 4 δεκαετίες σε διάφορα θέατρα συγκρούσεων και με διάφορες χώρες ανά τον πλανήτη.
Ανάμεσα στις πάρα πολλές και άκρως ενδιαφέρουσες παραλλαγές, επέλεξα ένα ελικόπτερο όπως επιχειρούσε με τις δυνάμεις των Sandinista στην Νικαράγουα στις αρχές της δεκαετίας του ’80 καθώς τι κιτ έδινε σήματα για το συγκεκριμένο.
Πρόκειται για το κιτ #5819, Mil Mi-24 Hind Gunship από την σειρά Behind the Iron Curtain, της Monogram του 1990, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από το κιτ #5819 του 1987…
Οι χαλκομανίες είναι για 4 διαφορετικά ελικόπτερα, ένα κλασσικό Σοβιετικό, ένα Ανατολικογερμανικό, ένα Τσεχοσλοβάκικο και ένα των Sandinista.
Από την αρχή αποφάσισα να κάνω το τελευταίο καθώς είναι σπάνιο θέμα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Mil_Mi-24#Nicaraguan_civil_war_(1980%E2%80%931988)
Βέβαια και όπως γίνεται συνήθως, ανακάλυψα στην πορεία ότι τα Mi-24 των Sandinista ήταν στην ουσία Mi-25, η έκδοση εξαγωγής του Mi-24D, οπότε είχα να κάνω λίγη δουλειά παραπάνω, κυρίως όσον αφορά τις αντένες και το σύστημα υπέρυθρων παρεμβολών στην ράχη, (IR Jammer).
Φωτογραφίες των Mi-24 σε υπηρεσία με τους Sandinista είναι σπάνιες, λίγες και δεν έχουν καλή λεπτομέρεια, αλλά μετά από πολύ έρευνα, μπόρεσα να βρω αρκετό υλικό για να δουλέψω.
Πολύτιμη βοήθεια είχα από συνάδελφο πιλότο στα S-64, τον Mario Calderon, ο οποίος είναι Συνταγματάρχης (εα) του Περουβιανού Στρατού και είχε υπηρετήσει με τον συγκεκριμένο τύπο, καθώς πολλά πρώην Mi-24 της Νικαράγουας δόθηκαν στον Στρατό του Περού.
Έτσι, πέραν των διαφόρων πληροφοριών όσον αφορά τα χρώματα, την διαμόρφωση και λεπτομέρειες, (κυρίως για τα πιλοτήρια και εξωτερικά), μου είπε ακόμη και τις μάρκες και τύπους λιπαντικών που χρησιμοποιούσε όλη η Λατινική Αμερική…
Άλλη μία λεπτομέρεια, οι οθόνη στο πιλοτήριο του κυβερνήτη ήταν άχρηστη, καθώς η ΕΣΣΔ δεν τους είχε δώσει τους κωδικούς και το πρόγραμμα για την λειτουργία τους… (την χρησιμοποιούσαν για να «τσιτώνουν» τον εκάστοτε χάρτη της περιοχής που επιχειρούσαν…).
Κιτ – κατασκευή:
Το κιτ έχει καλή λεπτομέρεια, αν και λίγο χοντροκομμένη σε σημεία, αλλά και σοβαρά προβλήματα και ελλείψεις…
Επιγραμματικά, και τα δύο πιλοτήρια χρειάζονται καλώδια, πλαϊνές κονσόλες, θήκες στις πόρτες, το μπροστά θέλει νέο σύστημα σκόπευσης για τον πυροβολητή, κυτία πρώτων βοηθειών κλπ. Το ίδιο και ο χώρος επιβίβασης των στρατιωτών.
Το κιτ δίνει την δυνατότητα να μπουν οι θήρες επιβίβασης στην καμπίνα επιβατών στην ανοιχτή θέση από την δεξιά πλευρά μόνο, όπως και οι καλύπτρες και η πόρτα του κυβερνήτη.
Από τα σοβαρότερα προβλήματα ήταν η εφαρμογή της καμπίνας των επιβατών στα δύο μισά της ατράκτου, όπως και των κινητήρων…
Τελικά για να κλείσει το σύνολο, …αφαίρεσα το μπροστινό μέρος των κινητήρων μέχρι την μέση περίπου, ενώ για να «κάτσει» σωστά η καμπίνα, έβαλα «σφήνα» μία …τσιμεντόπροκα!
Χρειάστηκε στόκος σε αρκετά σημεία, άρα και τρίψιμο και επαναχάραξη σε αυτά τα σημεία.
Άλλο ένα σημείο που δεν μου άρεσε ήταν οι έλικες του κυρίως στροφείου, οι οποίες είναι ίσιες, σε θέση περιστροφής στο έδαφος και δεν έχουν την χαρακτηριστική κλίση λόγω του βάρους για έλικες αυτού του μεγέθους μόλις είναι ακίνητοι στο έδαφος. Προσπάθησα να τις λυγίσω ζεσταίνοντάς τες αλλά λόγω ηλικίας του πλαστικού, η πρώτη που πήγα να το κάνω, έσπασε στην μέση…, οπότε τις άφησα όπως ήταν…
Επίσης, δεν υπάρχει καμία λεπτομέρεια στις κεφαλές των κεντρικού και ουραίου στροφείου, όσον αφορά τις υδραυλικές γραμμές. Αυτές τις έκανα με σύρμα διαφόρων διατομών.
Στα πιλοτήρια πρόσθεσα τις καλωδιώσεις, έφτιαξα νέο σύστημα σκόπευσης για τον πυροβολητή, έβαλα πλαϊνές κονσόλες από spare χαλκομανίες, κυτία πρώτων βοηθειών και πρόσθεσα πραγματικούς αεροπορικούς χάρτες της περιοχής σε σμίκρυνση, πλαϊνή θήκη χαρτών στην πόρτα του κυβερνήτη, ένα clip board με check list, μία εφημερίδα εποχής της Νικαράγουας και ένα …πακέτο τσιγάρα, (θεριακλής ο κυβερνήτης…).
Στον χώρο των επιβατών πρόσθεσα λεπτομέρειες στις θύρες εισόδου, εξόδου, καλωδιώσεις, θήκες στον διαχωριστικό τοίχο με έγγραφα, χάρτες κλπ, ένα πυροσβεστήρα πίσω από τα πιλοτήρια κλπ
Εξωτερικά αντικατέστησα τις 3 αντένες στην ουρά, πρόσθεσα άλλες 2, όπως και στην κοιλιά του ελικοπτέρου με το καλώδιο, την γείωση στο δεξιό σκέλος προσγείωσης, σωληνάκια υδραυλικών στα σκέλη προσγείωσης, τα δύο στηρίγματα για τα καλώδια στην ράχη, τα καλώδια και έφτιαξα από το μηδέν το IR Jammer.
Έγινε επαναχάραξη σε πολλά σημεία, καθώς το κιτ έχει και χαραγμένη γράμμωση ΑΛΛΑ και υπερυψωμένη…
Έβαλα μόνο τους κάλαθους των ρουκετών και τις βάσεις για τους πυραύλους, χωρίς όμως τους ίδιους τους πυραύλους καθώς δεν είχαν παραδοθεί ποτέ από την ΕΣΣΔ.
Στο πυροβόλο στην μύτη, έκοψα τις κάνες τις οποίες έφτιαξα με μύτες από σύριγγες και ταινία μασκαρίσματος.
Χρώμα:
Για το χαρακτηριστικό χρώμα των Σοβιετικών πιλοτηρίων, χρησιμοποίησα μία μίξη από Italeri #4739, #4650 και #4696, «συνταγή» που μου πρότεινε ο καλός μου φίλος και συνάδελφος μοντελιστής Stenka Petkov.
Άλλη λύση είναι μίξη από Mr Color Aqueous Hobby Color H45 και Η46
ή όπως περιέγραψα εδώ στο φόρουμ, μίξη από 2 μέρη πράσινο Η46 και από ένα μέρος μπλε Η5 και λευκό Η11, ξανά Mr Color Aqueous Hobby Color.
Φυσικά υπάρχει και έτοιμο, όπως το C-391 Interior Turquoise Green (Soviet), Mr. Color for Soviet Aircraft.
Παρακάτω, δείγμα από το γνήσιο χρώμα:
Φυσικά υπάρχουν ΠΑΡΑ πολλές αποχρώσεις στα πραγματικά, ανάλογα με τις συνθήκες, την παλαιότητα κλπ, οπότε μην «τρελαίνεστε» και τόσο πολύ…Εξωτερικά ήταν …μαντεψιά στηριγμένος σε βίντεο και φωτογραφίες ή εικόνες, φθαρμένα από τον ήλιο φυσικά, έτσι κάποιο «αμμώδες», ένα πράσινο και μπλε-γκρι από κάτω, το ίδιο χρώμα και για το εσωτερικό της καμπίνας των επιβατών, (εγώ χρησιμοποίησα RLM 79 Sandgelb #UA505 της Lifecolor, Russian Armor Green #4807 Model Master για τις πάνω επιφάνειες και RLM 76 Lichtblau #2086 Model Master για τις κάτω).
Η σχετική παλαίωση έγινε κυρίως με σκόνες Tamiya, μαύρο wash της Flory Models και weathering pencils AK.
Οι εξαγωγές των κινητήρων έγιναν με Jet Exhaust Model Master και σκόνες, ενώ διάφορες διαρροές με λάδια.Για τα σήματα, πέραν των χαλκομανιών του κιτ, εκτύπωσα ένα ακόμη roundel για την κοιλιά, όπως και το “Fuerza Aerea Sandinista” εκατέρωθεν του ουραίου, καθώς τα τελευταία του κιτ διαλύθηκαν από το Microscale SOL…
Βάση:
Για την βάση, χρησιμοποίησα ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι ξύλου το οποίο στην επιφάνειά του ήταν σαγρέ φορμάικα.
Χάραξα τις χαρακτηριστικές πλάκες τσιμέντου των χώρων στάθμευσης των αεροδρομίων και ακλουθώντας τις οδηγίες του καλού φίλου και μέλους μας Γιάννη Δαμιανίδη, Σμηνάρχου (ΕΑ), έκανα τις φθορές στο τσιμέντο, κυρίως στα σημεία όπου έχουν πέσει υδραυλικά υγρά, τα οποία «τρώνε» το τσιμέντο, όπως και το σημείο γείωσης.
Το βάψιμο έγινε με διάφορα γκρι και μπόλικες και διαφορετικές φθορές, με λάδια, σκόνες κλπ
Για το έδαφος έβαλα πραγματικό χώμα πασπαλισμένο σε ξυλόκολλα, πετραδάκια και διάφορα «χορταρικά» της Noch.
Φιγούρες:
Οι φιγούρες είναι Σοβιετικοί μηχανικοί του Β’ΠΠ, ευγενική χορηγία του φίλου και μέλους μας Χάρη Μπινώλη και φύγαμε για τις…
Πινελιές:
Κάπως πρέπει να γεμίσει ο χώρος… οπότε, έφτιαξα μία παλέτα από ξυλαράκια, το ένα βαρέλι είναι έτοιμο, το άλλο το έφτιαξα από κυλινδρικό πλαστικό και σύρμα για τα νεύρα, εργαλειοθήκη από πλαστικό και διάφορα εργαλεία από διάφορα υλικά, ενώ ο μεγάλος πυροσβεστήρας έγινε από σύριγγα και πολλά ετερόκλητα κομμάτια.
Οι τάκοι έγιναν από ξύλο, το οποίο τρύπησα στην μέση για να περάσουν τα σχοινιά, όπως και στην πραγματικότητα.
Τελική πινελιά ήταν το …φίδι από εποξικό στόκο δύο συστατικών που επιτίθεται σε αρουραίο των αγρών… και τα δύο βάση σχετικής έρευνας περί δηλητηριωδών φιδιών και αρουραίων της Λατινικής Αμερικής… (με τον μοντελισμό θα γίνουμε και …φυσιοδίφες!!!)
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Οι αναρτήσεις σου, Γιώργο, είναι η επιτομή του μοντελισμού! Έρευνα σε βάθος, γνώση και λεπτομερή αναφορά στα στάδια της κατασκευής! Μπράβο!!!!
-
-
-
- You must be logged in to reply to this topic.